افضل الدين محمّد بن حسين مَرَقى كاشانى ، معروف به بابا افضل ، از حكيمان و اديبان قرن هفتم و اهل مَرَق از توابع كاشان است. وى تأليفات بسيار دارد كه از جمله آنهاست: جاودان نامه ، ترجمه رساله نفس ارسطو ، المفيد للمستفيد ، ره انجام نامه ، انشاء نامه ، رساله عرض ، و رساله در منطق . وى در سال ۶۶۴ ق ، درگذشت .
بابا افضل كاشانى در شأن مولا علی(ع) مى گويد :
افضل! چو زِ علم و فضل،آگاه ، على است
در مسند عرفان ازل ، شاه ، على است
از بعد نبى ، امام خلقِ دو جهان
باللّه على است ، ثمّ باللّه ، على است .[۱]
[۱]
ديوان بابا افضل (تصحيح : مصطفى فيضى و ديگران ، كتابفروشى زوّار ، ۱۳۶۳ ش، اوّل) : ص ۱۷ .
