سراقة بن مالك

درباره او جز آنچه در متن كتاب آمده ، چيز ديگرى گفته نشده است.

سَرىّ

ظاهرا اين نام ، بين چند نفر مشترك است. در قاموس الرجال آمده است: اين نام يا بر سَرىّ بن حيّان اَزْدى اطلاق مى شود، يا بر سرىّ بن عبد اللّه هَمْدانى و اين هر دو ، در رجال الطوسى ، در شمارِ ياران امام صادق عليه السلام نام برده شده اند .

ر . ك : قاموس الرجال : ج 5 ص 10 ش 3123.

در مستدرك علم الرجال آمده است: سرىّ ، مشترك است ميان سرىّ بن اسماعيل همدانى كوفى كذّاب و سرىّ بن عاصم هَمْدانى كذّاب ، كه در كتب رجال اهل سنّت از هر دو نام برده شده است ، از جمله در الضعفاء الصغير بخارى . .

ر . ك : مستدركات علم الرجال : ج 4 ص 18 ش 6078.

شايد، درستش دومى باشد.

آنها گروهى هستند كه گفته اند: سرّى ، پيامبر بود و جعفر [صادق عليه السلام ] او را فرستاد و گفت : او نيرومند و امين است و [همانند ]موسى عليه السلام نيرومند و امين است و همان روح [موسى عليه السلام ]در اوست. و جعفر ، همان اسلام است و اسلام ، سلام است و سلام ، خداوند عز و جل است و ما فرزندان اسلام هستيم ... . اين فرقه به پيامبرى سرىّ و رسالت او دعوت كردند و براى امام صادق عليه السلام نماز خواندند و روزه گرفتند و حج گزاردند و براى او لبّيك گفتند و گفتند: لبّيك يا جعفر ، لبّيك! اين فرقه از فرقه هاى غالى اند كه دَم از تشيّع مى زدند و در بسيارى از ادّعاهايشان با بزيعه مشترك اند .

ر . ك : فرق الشيعة ، نوبختى : ص 43 ، اختيار معرفة الرجال : ص 304 ـ 305 ش 547 و 549.

شَلمَغانى

ابو جعفر محمّد بن على شَلمَغانى، به ابن ابى العزافر ، معروف بود . فرقه عزافره يا شَلمَغانيه ، منسوب به اين شخص است . او در ابتدا از بزرگان شيعه بود و انحرافى