قواعد كلّى يا ادلّه سست پذيرفت ؛ بلكه ردع چنين سيره هايى نيازمند ادلّه خاص و قوى است .
4 . اگر بپذيريم كه ادلّه موافق و مخالف ، هيچ كدام قابل اعتماد و تأييد نيست ، اقتضاى قواعد عمومى دينى ، عدم مخالفت با نوروز است . ۱
1.جهت آگاهى بيشتر ، بنگريد به : بحارالأنوار ، ج۵۹ ، ص۹۱ـ۱۴۳ ؛ زادالمعاد ، ص۸۴۲ ـ۴۸۵ ؛ المهذّب البارع ، ج۱ ؛ بلوغ الإرب ، ج۱ ، ص۳۴۸ـ۳۵۷ ؛ الخطط المقريزية ، ج۱ ، ص۳۶۷ـ ۳۶۹ ؛ الآثار الباقية ، ص۲۱ـ۲۳۳ ؛ رساله نوروزيه ، سيد هاشـم نجفى يـزدى ( يـزد : پاينـده) ؛ نوروز در تاريخ و دين ، سيد عبدالرضا شهرستانى (نجف : مطبعة الآداب) ؛ النوروز وأثره فى الأدب العربى ، فو?د عبدالمعطى الصياد (جامعة بيروت ، ۱۹۷۲م) ؛ نوروز ، تاريخچه و مرجع شناسى ، پرويز اذكايى (وزارت فرهنگ و هنر ، ۱۳۵۳) ؛ النوروز فى مصادر الفقه والحديث ، مركز المعجم الفقهى (قم) ؛ نوروزگان ، مرتضى هنرى (سازمان ميراث فرهنگى ، ۱۳۷۷) ؛ «نوروز در فرهنگ شيعه» ، رسول جعفريان (نامه مفيد ، ش۹ ، ص۲۰۱ـ۲۲۰) ؛ «نوروز در تاريخ و اسلام» ، سيد جواد مدرسى (نور علم ، ش۲۰ ، ص۱۰۳ـ ۱۱۵) ؛ «عيد نـوروز و صبغه هـاى اسـلامى آن» ، ابراهيـم شكـورزاده (مجله دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه مشهد ، سـال ۱۵ ، ش۱و۲ ، ص۲۴۲ـ ۲۵۸) ؛ «نـوروز ايـرانى در تقـويـم اسـلامى» ، ابوالفضل نبئى (مجله دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه مشهد ، سال ۱۵ ، ش۴ ، ص۷۰۳ـ ۷۳۸) .
