علم الحديث, علمى است كه به آن, اقوال و تقارير و افعال پيغمبر و امام, شناخته مى شود… معمولاً علم الحديث را به دو بخشْ تقسيم نموده اند:
اوّل, علم رواية الحديث كه در آن از كيفيت اتّصال حديث به معصوم, از لحاظ احوال رُوات و كيفيت سند و غيره گفتگو مى شود و اصطلاحاً علم اصول الحديث ناميده شده است.
دوم. علم دراية الحديث كه از معانى و مفاهيم الفاظ واردِ در احاديثْ بحث مى نمايد.
بخش اوّل نيز به دو دسته منقسم مى گردد ; زيرا گاهى از احوال رجال سند (از لحاظ عدالت و وثاقت و عدم آن) بحث مى شود كه به علم رجالْ مسمّى است و هنگامى از كيفيت نقل حديث به توسط راويان (از لحاظ صحّت و ضعف و اصطلاحات مربوط به اين خصوصيات) گفتگو مى شود كه از آن به مصطلح الحديثْ تعبير شده است. ^۱
ايشان, با اين نمودار, سخن خود را نشان داده است:

M4748_T2_File_4962991

ايشان از يك سو بر كسانى كه به غلطْ نام علم رواية الحديث را دراية الحديث گذارده اند, خُرده مى گيرد و مى گويد مناسب است آن را مصطلح الحديثْ نام كرد. ^۲