27. [سيد محمد شهشهانى (م1289ق) در كتاب العروة الوثقى, ^۱ به نقل از كتاب البيان آية اللّه خويى].
28. سيد حسين كوهكمرى (م1299ق). نظر ايشان, در كتاب شاگردش شيخ محمد حسن مَمَقانى, بشرى الوصول, نقل شده است. ^۲
29. ميرزا محمد حسن آشتيانى (م1319ق), در حاشيه رسائل.
30. شيخ محمد حسن مَمَقانى (م1323ق), در كتاب بشرى الوصول.
31. شيخ هادى تهرانى, در كتاب محجّة العلماء. مرحوم تهرانى در اين كتاب, بحث بسيار مفصّلى در حدود يكصد صفحه در اين زمينه دارد. اين كتاب, در زمان مؤلف, چاپ شده است.
32. شيخ موسى تبريزى (م1307ق) در حاشيه كتاب رسائل استادش شيخ انصارى.
33. شيخ محمود معرّب در كتاب كشف الارتياب كه در سال 1302ق, تأليف شده است.
34. سيد محمد حسين شهرستانى, رساله اى به نام «رسالة فى حفظ الكتاب الشريف عن شبهة القول بالتحريف» در ردّ فصل الخطاب نوشته كه نسخه خطّى آن, در اختيار مؤلف برهان روشن بوده و بخشى از آن را در كتاب خود, ياد كرده است.
35. شيخ محمد حسين اصفهانى مسجد شاهى, صاحب تفسير سوره حمد, در همين كتاب, كه دوبار چاپ شده است.
36. شيخ عبداللّه ممقانى در كتاب تنقيح المقال, در ذيل ترجمه «ربيع بن خيثم».
37. شيخ محمد نهاوند, در تفسير نفحات الرحمان كه در چند جلد رحلى, چاپ شده و به تازگى هم تصميم بر انتشار مجّدد آن بود.
39. سيد علينقى هندى در تفسير خود, تفسير القرآن.
40. حاج ميرزا على ايروانى, صاحب كتاب نهاية النهاية, در كتاب ديگرش به نام