تشييع او چشم بپوشد, با اين كه مى توانست در چنين شرايطى از خانه خارج شود و به ديدار پدرش (در حال حيات او) و به مراسم تشييع (بعد از وفات او) برود.
آيا رعايت توصيه شوهر و وفادارى به او, امروز ارزشى ندارد تا اين زن وفادار, مورد ستايش پيامبر(ص) قرار گيرد؟ جاى شگفتى است كه ارزش ها در زمان ما وارونه شده اند و به گفته علامه طباطبايى, چه كنيم كه آنچه را دينْ ارزش مى داند, امروز مورد بى مهرى اكثر انسان ها قرار گرفته است!
زندگى حضرت زهرا(س) و اطاعت محض او از شوهر, بهترين الگوى زندگى خانوادگى را به ما ارائه داده است. ما دلداده اين مهر و صفا و همدلى هستيم و آن را دنبال مى كنيم و بدان ارج مى نهيم و كلام امام صادق(ع) و ستايش پيامبر(ص) را با جان و دل مى پذيريم. بگذار ديگران بر طبل پرخاشگرى و سركشى بكوبند و در شيپور مخالفت زن با شوهر بدمند و كانون خانواده را متلاشى و يا به جهنّم سياه تبديل كنند. حقيقت ها را كه نمى شود با جنجال, وارونه كرد.
اطاعت زنان, در راستاى «عاشروهنّ بالمعروف»
دستور قرآنى «عاشروهنّ بالمعروف», مردان را موظّف مى سازد كه با زنان خويش, معاشرتى عادلانه, پسنديده و مطلوب داشته باشند, به آنان ستم نكنند و خير و مصلحت آنان را ملحوظ دارند و زندگى مطلوبى براى آنان فراهم سازند. همين قرآن, تصريح دارد كه زنان بايد سرپرستى مرد را ارج نهند و ديدگاه هاى او را اجرا كنند و با اجراى نظر سرپرست خويش, در بهسازى روابط خانواده بكوشند, آن گونه كه از «الرجال قوّامون على النساء… فالصالحات قانتات حافظات للغيب…» به دست مى آيد. البته, نه مردان بايد از مسئوليت خويش, سوء استفاده كنند و نه زنان مُجازند به بهانه هاى واهى, از اجراى دستورالعمل هاى لازمه سرپرستى, طفره روند.
اطاعت زن از شوهر و آنچه در روايت آمده ـ كه اوج همدلى و موافقت با شوهر است ـ, با قرآن و اصل معاشرت به معروف و امساك از منكر, چه مخالفتى دارد؟
