داشت و او را براى رسالتش انتخاب كرد ، آن گاه ، او را به سوى خودش بُرد ، در حالى كه او براى بندگانش خيرخواهى كرد و هر چه را كه به او فرستاده بود ، ابلاغ نمود ؛ و ما دودمان و نزديكان و وارثان او و شايسته ترين ها نسبت به او و به جايگاهش در ميان مردميم . مردم ، به ما بر سرِ اين ، زور گفتند . ما هم رضايت داديم و از تفرقه ، ناخشنود بوديم و آسايش را براى مردم ، دوست داشتيم ، در حالى كه مى دانيم كه شايسته تر به اين حقّيم از كسى كه آن را [به ناحق] گرفته است . آنان ، نيكى كردند و اصلاحگرى نمودند و شايسته حق بودند . خدا ، رحمتشان كند و ما و آنان را بيامرزد !
اين نامه را برايتان فرستادم و شما را به كتاب خدا و سنّت پيامبرش دعوت مى كنم كه همانا سنّت را ميراندند و بدعت را احيا كردند . سخنم را بشنويد و از فرمانم ، اطاعت كنيد ، كه اگر چنين كنيد ، به راه درست ، راه نمايى تان مى كنم . سلام و رحمت خدا بر شما باد!
همچنين ، ايشان در پاسخ نامه اى به مردم كوفه نوشت:
فَلَعَمرى مَا الإِمامُ إلَا العامِلُ بِالكِتابِ ، وَ الآخِذُ بِالقِسطِ ، وَالدّائِنُ بِالحَقِّ ، وَ الحابِسُ نَفسَهُ عَلى ذاتِ اللّهِ . ¹ به جانم سوگند ، امام، جز عمل كننده به قرآن ، بر پا دارنده عدالت ، جانبدار حق و نگه دارنده جانش به خاطر خدا نيست .
امير مؤمنان على عليه السلام نيز در سخنانى كه پس از رسيدن به خلافت ، ايراد كرد ، فرموده است :
اللّهُمَّ إنَّكَ تَعلَمُ أنَّهُ لَم يَكُن ما كانَ مِنّا تَنافُساً فى سُلطانٍ ، ولَا الْتِماساً مِن فُضولِ الحُطامِ ، وَ لكِن لِنُرِىَ المَعالِمَ مِن دينِكَ ، وَ نُظهِرَ الإِصلاحَ فى بِلادِكَ ، وَ يَأمَنَ المَظلومونَ مِن عِبادِكَ ، وَ يُعمَلَ بِفَرائِضِكَ وَ سُنَنِكَ وَ أحكامِكَ . فَإِن لَم