تَنصُرونا وَ تُنصِفونا قَوِىَ الظَّلمةُ عَلَيكُم ، وَ عَمِلوا فى إطفاءِ نورِ نَبِيِّكُم ، وَ حَسبُنَا اللّهُ وَ عَلَيهِ تَوَكَّلنا وَ إلَيه أنَبنا وَ إلَيهِ المَصيرُ . ¹ خداوندا ! تو مى دانى كه آنچه از جانب ما صورت مى گيرد ، نه به خاطر رغبت به حكومت ، و نه براى ته مانده بى ارزش دنياست ؛ امّا مى خواهيم كه نشانه هاى دينت را آشكار كنيم و در شهرهايت ، اصلاحگرى نماييم و بندگان ستم ديده ات در امنيت قرار بگيرند و به واجبات و سنّت ها و احكام تو عمل شود . پس اگر شما ، ما را يارى ندهيد و با ما به عدالتْ رفتار نكنيد ، ظالمانْ بر شما چيره مى شوند و براى خاموش كردن نور پيامبرتان ، تلاش مى كنند . خداوند ، براى ما كافى است و بر او توكّل مى كنيم و به سوى او باز مى گرديم ؛ و بازگشت ، به سوى اوست .
امام حسين عليه السلام در سخنرانى نخست خود در برابر حُر و ياران او فرمود :
أيُّهَا النّاس! فَإِنَّكُم إنْ تَتَّقوا وَ تَعرِفُوا الحَقَّ لِأَهلِهِ يَكُن أرضى للّهِِ ، وَ نَحنُ أهلَ البَيتِ أولى بِوَلايَةِ هذَا الأَمرِ عَلَيكُم مِن هؤُلاءِ المُدَّعينَ ما لَيس لَهُم ، وَ السّائِرينَ فيكُم بِالجَورِ وَالعُدوانِ . ² اى مردم ! اگر پروا پيشه كنيد و حق (حكومت) را براى اهلش به رسميت بشناسيد ، براى خداوند ، مورد پسندتر است . ما اهل بيت ، براى عهده دارى اين كار بر شما ، از اين مدّعيانى كه حقّشان نيست و از اينهايى كه با شما به جفا و دشمنى رفتار مى كنند ، شايسته تريم .
امام عليه السلام ، در سخنرانى دوم خود در برابر حُر و ياران او فرمود :
مَن رَأى سُلطاناً جائِراً مُستَحِلّاً لِحُرَمِ اللّهِ ، ناكِثاً لِعَهدِ اللّهِ ، مُخالِفاً لِسُنَّةِ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، يَعمَلُ فى عِبادِ اللّهِ بِالْاءِثْمِ وَالعُدوانِ ، فَلَم يُغَيِّر عَلَيهِ بِفِعلٍ وَ لا قَولٍ ، كانَ حَقّاً عَلَى اللّهِ أن يُدخِلَهُ مُدخَلَهُ . ³