و كتابش دارد, بر اين باور است كه سليم, از خواصّ اصحاب اميرالمؤمنين(ع) بود و در بسيارى از جنگ هاى آن حضرت, شركت داشت و پس از شهادت ايشان هم در خدمت ساير ائمه(ع) بود و خدمت امام باقر(ع) نيز رسيد. وى علاوه بر شركت در جنگ ها به دليل اشتياق و علاقه ذاتى و ميل باطنى, و به قصد خدمت به اهل بيت پيامبر(ص), اقدام به گردآورى احاديثى نمود كه از ديد حكومت وقت, افشاى آن احاديث, به صلاح جامعه نبود. او اين احاديث را در كتابى جمع كرد و پاره اى از اين احاديث, به ديگر جوامع حديثى شيعه هم راه پيدا كردند و ديگر بزرگان هم آنها را نقل كرده اند. چنان كه صاحب روضات, در اين باره مى نويسد:
إعلم أنّ أكثر الأحاديث الموجودة فى الكتاب المذكور [أى فى كتاب سليم], موجودة فى غيره من الكتب المعتبرة. ۱
به اعتقاد نگارنده, مردود دانستن اين كتاب و از ساخته هاى ابان بن ابى عياش دانستن آن (به دليل وجود پاره اى احاديث ضعيف) ۲ چندان موجّه و مقبول نيست; همان گونه كه تأييد صد در صد كتاب و به دور از هرگونه جعل و تحريف دانستن آن هم سخن منطقى و مقبولى نخواهد بود. اين كتاب, در بين دانشمندان شيعه مشهور بوده و دانشمندان, در تأييد اصل كتاب, مطالبى بيان فرموده اند كه به عنوان نمونه به چند مورد, بسنده مى شود.
ـ شيخ طوسى در الفهرست مى گويد:
سليم بن قيس هلالى, ابو صادق, كتابى دارد. ۳
ـ ابن شهرآشوب مى نويسد:
سليم بن قيس هلالى, صاحب احاديث است و كتابى دارد. ۴
ـ علامه مجلسى آورده است:
1.روضات الجنات, ج۴, ص۷۲.
2.دائرة المعارف الاسلامية الشيعية,ج۱, ص۴۳.
3.الفهرست, ص۸۱.
4.معالم العلماء, ص۵۸.
