كتاب سليم بن قيس هلالى, در نهايتِ اشتهار است و حقْ آن است كه اين كتاب, از اصول معتبر است. ^۱
ـ مرحوم شيخ آقا بزرگ تهرانى به نقل از ابن نديم مى گويد:
كتاب سليم هذا من الأصول الشهيرة عند الخاصة والعامة. ^۲
ـ و سرانجام اين كه مرحوم آية اللّه خويى مى نويسد:
سليم, موثّق, جليل القدر و عظيم الشأن است و در اين باره, شهادت برقى بسنده است كه گفت: او از اولياى اصحاب اميرالمؤمنين(ع) است. ^۳
بنابراين, نگارنده نيز با مترجم محترم در اصل وجود چنين كتابى و اين كه از آنِ سليم است, هم عقيده است. ^۴ * اختلاف از آن جا ناشى مى شود كه به اعتقاد نگارنده, نبايد هيچ كتابى را به غير از قرآن, دور از هرگونه جعل و تحريفْ معرّفى كرد. سليم, غير معصومى است كه سعى نمود احاديث صحيح را گردآورى كند; ولى هرگز ضمانت نكرد كه بعد از وى نيز با كتابش همان گونه كه او خود مى خواست رفتار شود; بلكه امكان راهيابى احاديث ضعيف بِدان, به كلّى منتفى نيست و از اين رو, بايد با آن, همانند ساير كتب حديث برخورد كرد و احاديثْ آن را با قواعد علم رجال و درايه مورد بررسى قرار داد.

ديدگاه علامه شَعرانى

همان گونه كه در آغاز اشاره شد, علامه ميرزا ابوالحسن شَعرانى, يكى از بزرگ ترين قرآن پژوهان و حديث شناسانِ معاصر است كه در بسيارى از دانش هاى رسمى و غير رسمى حوزوى, صاحب نظر و داراى اطّلاعات وسيعى بوده است و به حق, بايد ايشان را