(۱)
تقدیر روزی از دیدگاه امام علی(ع)
عبداللهی‌پور، مهدی
کارشناسی ارشد علوم حدیث (گرایش نهج‌‌البلاغه)
دانشکدۀ علوم حدیث شهر ری
استاد راهنما: دکتر مهدوی‌راد، محمدعلی
استاد مشاور، حجة‌الاسلام مرادی، محمد
۱۳۸۵
۱۹۵ ص
این که به راستی تقدیر روزی چه معنا و مفهومی دارد؟ آیا روزی منحصر در مادیات است؟ چرا روزی افراد متفاوت است؟ آیا تفاوت در روزی با عدالت خداوند سازگار است؟ آیا انسان نیز در کسب روزی نقشی دارد؟ شبهات و پرسش‌هایی است که پاسخ به آنها هدف نویسندۀ این پایان‌نامه است
بر این اساس نگارنده طی چهار فصل مفهوم مقدر بودن روزی را از دیدگاه امام (ع) توضیح داده است. در گام نخست، آرا و نظریات اهل لغت را مورد تأمل و دقت‌نظر قرار داده و هر یک را به صورت جداگانه نقد و بررسی نموده است. در ادامه نیز گونه‌های مختلف روزی اعم از مادی، معنوی، ظاهری، باطنی، تکوینی، تشریعی و... را تبیین و بر اساس روایات اهل بیت (ع) روزی کفافی را بهترین گونۀ روزی‌ها دانسته، سپس دیدگاه فرقه‌های مختلف از جمله اشاعره را در زمینۀ روزی حلال بیان می‌کند.
وی در ادامه به تناسب بحث تقدیر روزی با عدالت الهی، نخست معنای مشیت و اراده را تبیین و سپس نتیجه‌گیری می‌کند که تفاوت روزی افراد، برخاسته از تفاوت استعدادها و ظرفیت‌های آنها است. نگارنده در پایان به منظور از بین بردن این باور نادرست که چون روزی افراد تقدیر و مقرر شده، هرگز قابل کاهش یا افزایش نیست، شماری چند از عوامل را که در این عرصه نقش‌آفرینی می‌کنند بررسی می‌کند.
