بررسی سندی و انگيزشی روايات سهوالنبی(در نماز) در آثار روايی اهل سنت
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
7-26
چکیده :
يکی از مسائلی که جزو اختلافات اعتقادی در بين شيعه و اهل تسنّن است، مسئلۀ جواز و عدم جواز سهوالنبی است. رواياتی در اين زمينه از طريق شيعه و اهل تسنن وارد شده است که همۀ علمای اهل تسنن و برخی از علمای شيعه، اين دسته از روايات را صحيح دانسته و عصمت مطلقۀ نبی اکرم را زير سؤال بردهاند. اين روايات در سه حيطۀ سهو پيامبر در نماز، خواب ماندن ايشان از نماز صبح و راهنمايی خطا در تأبيرالنخل مطرح شده است. در اين مقاله، فقط به بررسی سندی و انگيزشی روايات سهو در نماز که از طريق اهل تسنن وارد شده، پرداخته و اثبات میشود که جاعلان اينگونه احاديث، هدفی جز پايين آوردن شخصيت پيامبر اکرم و همسطح قرار دادن ايشان با خلفا نداشتهاند، زيرا جايی که پيامبر خطا و سهو کند، اشتباهات خلفا توجيه خواهد شد؛ اما ساحت مقدس نبی اعظم برتر و بالاتر از آن است که گرد سهو يا إسها بر آن بنشيند. علاوه بر اينکه اين روايات، ضعف سندی نيز دارند.
کلیدواژههای مقاله :روايات، اهل تسنن، سهوالنبی، بررسی تاريخیـ سندی.