فتنه از نگاه قرآن و حدیث

مشخصات :

مقطع و رشته تحصیلی : كارشناسى ارشد علوم قرآن و حدیث
مرکز آموزشی : دانشكده علوم انسانى دانشگاه تربیت مدرّس
سال دفاع : 1379

چکیده :

(1)
فتنه از نگاه قرآن و حدیث

یساقى، على‏اصغر

كارشناسى ارشد علوم قرآن و حدیث
دانشكده علوم انسانى دانشگاه تربیت مدرّس
استاد راهنما: دكتر مهدوى‏راد، محمّدعلى
استاد مشاور: دكتر حجّتى، سید محمّدباقر
1379
194ص

بیان نظرها و دیدگاه‏هاى مفسّران از فتنه و تبیین درستى و نادرستى آنها، همچنین تحقیق در این‏كه مراد خداوند از بیان فتنه چیست و معناى اصلى آن با توجّه به قرآن و حدیث كدام است، و بیان ابزار و لوازم فتنه و پیامدهاى آن، و نشان دادن موضع مؤمن در رویارویى با فتنه و جریان‏هاى برخاسته از آن، هدف نگارنده پایان‏نامه است.
فتنه، در میان مفاهیم قرآنى از اهمّیتى ویژه برخوردار است. در آیات قرآنى از جمله فلسفه نهایى جهاد، رفع فتنه دانسته شده است. برخى از مفسّران، فتنه را شرك دانسته‏اند و كسانى، حكم كافر بودن فتنه‏گر را داده‏اند. مفسّرانى، جوّ خفقان و برخى فضایى آلوده و شبهه‏ناك را بر فتنه بار كرده‏اند. این گونه‏گونى دیدگاه‏ها بین مفسّران، ناشى از فضاى فرهنگى و سیاسى و اجتماعى‏اى است كه آنان را به این اندیشه سوق داده است، و شاید هم فهم ویژه آنان از واژه‏هاى در بستر فرهنگى خاصّى به این امر، منتهى شده است.
این پژوهش، در پنج فصل سامان یافته است. نگارنده، فصل اوّل را با مقدّمه آغاز نموده و در آن، كلّیات بحث را مطرح كرده است. سپس به تبیین معناى فتنه پرداخته و آن را در میان مفاهیم قرآنى و فهم واژگان آن در بحث‏هاى فرهنگى از اهمّیت خاصّى برخوردار دانسته است. وى با بیان فرضیات و كاربرد اصطلاحى این واژه و بیان ویژگى‏هاى آن، هدف از تحقیق در این مورد و روش تحقیق خود را بیان كرده است.
فصل دوم، درباره كاربرد معناى فتنه در قرآن است. فتنه در قرآن با لغت‏هاى مترادفى استعمال شده، كه لغات ابتلاء، امتحان از آن جمله‏است. در قسمت دوم این فصل، دیدگاه مفسّران در این باب بررسى شده، كه تقریباً بیشتر این فصل، شامل آیات قرآن كریم و دیدگاه‏هاى تفسیرى مى‏شود.
فصل سوم، درباره اسلام و فتنه بنى‏امیه است. در این فصل، نگارنده با اشاره به آیات مربوط به بحث و پیشگویى‏هاى قرآن درباره فتنه اُمَویان، نظر مفسّران را در باب تفسیر این آیات بیان مى‏كند.
نگارنده، در بخش دیگر، مسئله آینده‏نگرى پیامبر اكرم و هشدار آن حضرت را در باب وقوع فتنه بعد از خود آورده و در یك نگاه، نمادهاى فتنه در عرصه عمل را معرّفى مى‏كند. وى در این راستا، علّت مصداق قرارگرفتن بنى‏امیه را به عنوان فتنه، مطرح كرده و بحث دگرگونى در نحوه گزینش خلیفه و تبدیل خلافت به سلطنت را از عوارض این فتنه برمى‏شمارد. امّا مطلب مهم این‏كه این تحوّلات در سایه جعل حدیث و فضیلت‏تراشى در قالب حدیث صورت مى‏گرفت و از طرفى، براى به كرسى نشاندن اهداف خود از صاحبان اصلى این منصب‏ها شخصیت‏زدایى مى‏نمودند، و این حیله را با وجود جوّ خفقان و فریب دادن شخصیت‏هاى برجسته علمى و دینى و به توهّم انداختن افكار عمومى و خلاصه، درآمیختن حقّ و باطل صورت مى‏دادند.
فصل پنجم، در زمینه خاستگاه‏هاى فتنه و راه‏هاى رهایى از تنگناى فتنه‏هاست، این فصل، از بخش‏هاى متعدّدى، مانند: شناخت خاستگاه‏هاى فتنه، پیروى از خواهش‏هاى نفسانى، بدعت‏ها و نوآورى‏هاى بى‏بنیاد، و راه‏هاى نجات از تنگناى فتنه‏ها تشكیل شده است.

کلیدواژگان :