بازخوانی روايات توريه و حکم آن
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
87-110
چکیده :
در چند روايت، جواز توريه برای رهايی از کذب به طور مطلق استفاده می‌شود، و به کارگيری آن به پيامبران نيز نسبت داده می‌شود، ليک بررسی سندی و دلالی روايات يادشده در کنار تحليل آيات مورد استناد در آن‌ها، و نيز تبيين معيار سخن راست و تمايز آن با دروغ، نشان می‌دهد که توريه از نظر موضوع کذب است و در حال عادی ممنوع و حرام محسوب می‌شود و فقط در مواردی همچون ضرورت و اصلاح مجاز می‌شود. دلايل و شواهد حکم ياد شده به همراه نقد ادله تجويزکنندگان توريه، در اين نوشتار مطرح شده است. از ادله يادشده، دو نکته ديگر نيز روشن می‌گردد: نخست به اثبات نرسيدن توريه پيامبران و دوم، نفی الزام توريه در مقام ضرورت و صرفاً اثبات مطلوب آن.
کلیدواژه‌های مقاله :صداقت، كذب، توريه، نقد محتوايي حديث.،
