جايگاه روايت در تفسير تسنيم

نشریه : حدیث پژوهی - 8

نویسنده : پديدآورنده : سهیلا پیروزفر
پديدآورنده : طاهره ناجی صدره

چکیده :

تفسير تسنيم از تفاسير جامع معاصر با رويکردی همه‌سويه به قرآن کريم است که شخصيت اخلاقی و جامعيت علمی نگارنده آن، ضرورت توجه به اين تفسير منحصربه‌‌فرد را دو چندان کرده است. مفسّر، ارائه تفسير قرآنی محض را وجهه همت خود دانسته است. با اين حال، در اين تفسير، روايات به شکل وسيعی به کار گرفته شده‌اند. رويکردهای خاص مفسّر نسبت به روايات تفسيری و شيوه‌های نقد و تحليل آن‌ها در دو حوزه نقل و نقد صدوری و محتوايی، موضوعی است که در اين مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. آيت الله جوادی آملی، رجوع به سخنان معصومان را فقط برای تقييد يا تخصيص اطلاق يا عموم آن و نيز برای برطرف شدن ابهام در تطبيق ضروری دانسته است نه در اصل مفهوم‌يابی، زيرا قرآن خود مبين خويش است و بررسی سندی و تحليل محتوای احاديث بر مبنای معيارهای فقه الحديث، از نکاتی است که در روش‌شناسی جنبه‌های روايی اين تفسير قابل توجه است.