3 / 1
تفسير تسبيح
قرآن
«خدا منزّه است از آنچه در وصف مى آورند ، به استثناى بندگان پاك دل خدا» .
«منزّه است پروردگار تو، پروردگار شكوهمند، از آنچه وصف مى كنند» .
حديث
۳۵۲.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از طلحة بن عبيد اللّه ـ: از پيامبر خدا ، در باره معناى «سبحان اللّه » پرسيدم . فرمود : «يعنى وارسته دانستن خداوند از هر عيب [و بدى]» .
۳۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه بنده بگويد : «پاكا خداوند!» ، خدا را [از مرتبه مخلوق ،] وارسته دانسته است و بر خداست كه او را يارى بخشد .
۳۵۴.امام حسن عليه السلام :گروهى از يهود به نزد پيامبر خدا آمدند . داناترينِ آنان از ايشان سؤال كرد و گفت : مرا از معناى «پاكا خدا ، و ستايشْ خداى را ، و معبودى جز خدا نيست ، و خدا بزرگ تر است (سبحانَ اللّهِ والحمدُ للّهِ ولا إله إلّا اللّهُ واللّهُ أكبرُ)» آگاه كن .
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «خداوند عز و جل مى دانست كه آدمى زادگان بر خداوند عز و جل دروغ مى بندند. از اين رو فرمود : پاكا خدا! ، براى تبرئه كردن خود از آنچه [در باره او] مى گويند .
۳۵۵.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ پرسش هشام بن حكم از معناى «پاكا خدا!» ـ: وارسته دانستن خداست . نمى بينى كه آدمى هر گاه از چيزى شگفت زده مى شود ، مى گويد : «سبحان اللّه !» ؟!
