ح ـ هنگام سوار شدن
۶۵۹.صحيح مسلمـ به نقل از ابن عمر ـ: پيامبر خدا ، هرگاه بر شتر خويش مى نشست و براى سفرى بيرون مى رفت ، سه بار تكبير مى گفت و سپس مى فرمود : « «پاكا آن خدايى كه اين را براى ما رام ساخت ، در حالى كه ما بر اين كار ، توانا نبوديم . و ما به سوى پروردگار خويش ، باز مى گرديم» ... » .
ط ـ هنگام بالا رفتن بر بلندى
۶۶۰.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا ، در سفرش هرگاه از سرازيرى پايين مى رفت ، تسبيح مى گفت و هر گاه بر بلندى بالا مى رفت ، تكبير مى گفت .
۶۶۱.سنن الترمذىـ به نقل از ابو هُرَيره ـ: مردى به پيامبر صلى الله عليه و آله گفت : اى پيامبر خدا! مى خواهم به سفر بروم . مرا سفارشى فرما .
فرمود : «بر تو باد پرواى الهى و تكبير گفتن بر هر بلندى اى» .
ى ـ هنگام رَمْى جَمَرات
۶۶۲.امام صادق عليه السلام :با هر ريگى كه مى اندازى ، يك تكبير بگو ، و جَمَره اى را بر جَمَره اى ، مقدّم مدار [و در رَمْى آنها ، ترتيب را رعايت كن] و پس از پايان رَمْى ، توقّف كن و آن مقدار كه قسمتت شده است ، دعا كن .
ك ـ هنگام ديدن جنازه
۶۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس با جنازه اى رو به رو شود يا آن را ببيند و بگويد : «بزرگا خدا! اين ، همان است كه خدا و پيامبرش به ما وعده دادند ، و خدا و پيامبر او ، راست گفته اند . بار خدايا! بر ايمان و تسليم ما بيفزاى . ستايش ، خدايى را كه پُرتوان و نيرومند است و بندگان را با مرگ ، درهم شكست» ، هر فرشته اى كه در آسمان است ، از مِهر به صداى او گريه مى كند .
