ه ـ نادانى
قرآن
«و آن گاه كه موسى به قومش گفت : «خدا به شما دستور مى دهد كه ماده گاوى را سر ببريد» . آنان گفتند : «آيا ما را به ريشخند مى گيرى؟». گفت : «به خدا پناه مى برم [از اين] كه از نادانان باشم»» .
ر . ك : هود : آيه 46 و 47 .
حديث
۷۷۰.سنن النسائىـ به نقل از اُمّ سَلَمه ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله هر گاه از خانه اش خارج مى شد ، مى گفت : «به نام خدا . خداوندا! به تو پناه مى برم از اين كه بلغزم يا گم راه شوم يا ستم كنم يا به من ستم شود ، يا نادانى كنم يا با من به نادانى رفتار شود» .
۷۷۱.امام على عليه السلامـ در دعايى كه روز هرير در جنگ صفّين خواند ـ: بار خدايا! من ... به تو پناه مى برم از نادانى كردن و شوخى [ـِ بيجا] نمودن ، و از گفتار و كردار بد .
و ـ دانش بى سود
۷۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! دانشى سودمند از تو درخواست مى كنم و از دانشى كه سود نبخشد ، به تو پناه مى برم .
۷۷۳.مسند ابن حنبلـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر خدا مى گفت : «بار خدايا! من از دانشى كه سود نبخشد و كردارى كه [به درگاه تو] بالا نرود و دلى كه خشوع نداشته باشد و سخنى كه شنيده نشود ، به تو پناه مى برم» .
ز ـ فتنه هاى گم راه كننده
۷۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعايى كه همواره مى خواند ـ: از سختى هاى گزند رساننده و از فتنه هاى گم راه كننده ، به تو پناه مى برم . بار خدايا! ما را به زيور ايمان بياراى ، و راه نمايانى ره يافته قرارمان ده .
