۷۷۵.امام صادق عليه السلام :امير مؤمنان شنيد كه مردى مى گويد : بار خدايا! من از فتنه به تو پناه مى برم .
فرمود : «مى بينم كه از مال و فرزندت پناه مى برى! [چرا كه] خداى تعالى مى فرمايد : «دارايى ها و فرزندان شما فتنه اند» . پس [به جاى آن] بگو : بار خدايا ، من از فتنه هاى گم راه كننده به تو پناه مى برم» .
ح ـ گم راهى پس از ره يافتن
۷۷۶.امام صادق عليه السلام :بار خدايا! ... ما را در پناه خويش بگير تا مبادا بعد از آن كه هدايتمان فرموده اى ، دوباره گم راه و گم راه كننده شويم ، و از سرگشتگى در دين ، پناهمان ده . ما را مسلمان بميران و به نيكان ملحق فرما .
۷۷۷.امام صادق عليه السلامـ در جواب خطبه ازدواج ـ: از كورىِ پس از هدايت و از عمل در گم راهى هاى هواى نفس ، به خدا پناه مى بريم .
ط ـ خوى هاى زشت
۷۷۸.امام على عليه السلامـ در خطبه خود براى برحذر داشتن از ابليس لعين ـ: از بارور كننده هاى تكبّر ، به خدا پناه ببريد ؛ همان سان كه از بلاهاى روزگار ، به او پناه مى بريد .
۷۷۹.شعب الإيمانـ به نقل از ابو بكر ـ: پيامبر خدا فرمود : «از خشوع منافقانه ، به خدا پناه ببريد» .
[اصحاب] گفتند : اى پيامبر خدا! خشوع منافقانه چيست؟
فرمود : «اين كه تن خاشع باشد و دل منافق» .
۷۸۰.امام على عليه السلام :خداوندا! پناه مى برم به تو از اين كه بيرونم را در نگاه چشم ها [ى مردم ]نيكو بنمايى ، ولى درونم را كه براى تو آشكار است ، زشت گردانى . و اين در حالى خواهد بود كه خود را رياكارانه ، در نزد مردم به چيزهايى وادار كنم كه تو خود از نسبت من با آنها آگاهى ، پس ظاهر نيكويم را براى مردم آشكار دارم و بدىِ كردارم را نزد تو آورم تا بدين سان ، به بندگانت نزديك شوم و از خشنودى تو به دور مانم .
