۷۸۱.امام صادق عليه السلام :بار خدايا! به تو پناه مى برم از اين كه طاعت تو را ، اندك يا بسيار ، به كار بندم ، ولى نيّتم از آنِ كسى جز تو باشد ، يا عملى انجام دهم كه آميخته با ريا باشد .
۷۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از آزمندى به خدا پناه ببريد .
۷۸۳.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعاى خود در باره ستم ها و حق كشى ها ـ: [خدايا!] بر محمّد و خاندان او درود فرست و مرا از جانب خودت ، با نيّتى راستين و شكيبى هميشگى ، يارى ده و از خواهش هاى بد و بى قرارىِ آزمندان ، در پناه خود بگير .
۷۸۴.علل الشرائعـ به نقل از ابو بصير ـ: به امام باقر عليه السلام گفتم : آيا پيامبر خدا نيز از بخل ، به خدا پناه مى برد؟
فرمود : «آرى ـ اى ابو محمّد ـ در هر بام و شام . ما نيز از بخل ، به خدا پناه مى بريم . خداوند عز و جل مى فرمايد : «و كسانى كه از بخل نفس خويش مصون مانند ، آنان اند كه رستگارند» » .
۷۸۵.امام على عليه السلام :بار خدايا! پناه مى برم به تو از اين كه با دوست تو دشمنى كنم ، يا با دشمن تو دوستى ورزم ، يا به ناخوشنودى تو رضايت دهم [و آنچه را تو نمى پسندى ، بپسندم] .
۷۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از دوست داشتن دشمنان ما و دشمن داشتن دوستان ما ، به خدا پناه جوييد تا از بغض به ما و دشمنى با ما ، در پناه خدا قرار بگيريد ؛ زيرا كسى كه دشمنان ما را دوست بدارد ، با ما دشمنى ورزيده است و ما از او بيزاريم و خداى عز و جل نيز از او بيزار است .
