۷۹۷.امام على عليه السلامـ در نامه خود به يكى از يارانش ـ: پناه مى بريم به خدا از اندرزى كه [به ديگران] بدهيم و سپس خود ، آن را فرو گذاريم .
ل ـ گزند هر گزند رسانى
۷۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خدايا! به تو پناه مى برم ... از دوست نيرنگباز كه چشمانش مرا مى بيند و دلش مرا مى پايد ؛ اگر خوبى ببيند ، آن را مى پوشاند و اگر بديى ببيند ، آن را پخش مى كند .
۷۹۹.الزهد ، ابن مباركـ به نقل از يحيى بن ابى كثير ـ: پيامبر خدا مى گفت : «خدايا! از يار غافل و همنشين بد و همسر آزار رسان ، به تو پناه مى برم» .
۸۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به خدا پناه مى برم از همسايه بد در خانه اى كه جاى ماندن باشد . چشمانش تو را مى بينند و دلش تو را مى پايد ؛ اگر تو را در خوبى و خوشى ببيند ، ناراحت مى شود و اگر تو را در بدى و ناخوشى ببيند ، خوش حال مى گردد .
۸۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خدايا! از همسايه بد در خانه اى كه جاى ماندن باشد ، به تو پناه مى برم ؛ اما همسايه باديه ، منتقل مى شود .
۸۰۲.امام صادق عليه السلام :يكى از دعاهاى پيامبر صلى الله عليه و آله اين بود : «به تو پناه مى برم از همسرى كه پيش از پير شدنم ، مرا پير كند» .
۸۰۳.امام صادق عليه السلام :از زنان تباهكار خود ، به خدا پناه ببريد .
۸۰۴.امام على عليه السلام :بار خدايا !... از ستمِ هر ستمكارى و زورگويىِ هر زورگويى و حسادتِ هر حسودى ، به تو پناه مى برم . به يارى توست كه بر دشمنان مى تازم و به واسطه توست كه به دوستىِ دوستان اميد دارم .
