ر . ك : ص 83 ح 139 .
ب ـ هر بام و شام
۸۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر يك از شما چون صبح مى كند ، بگويد : «صبح كرديم ، در حالى كه پادشاهى ، از آنِ خدا ، پروردگار جهانيان ، است . بار خدايا! خوبىِ اين روز و گشايش و فيروزى و روشنايى و بركت و هدايت آن را از تو درخواست مى كنم و از شرّ آنچه در اين روز است و از شرّ روزهاى پس از آن ، به تو پناه مى برم» . شب كه شد نيز همين را بگويد .
۸۷۹.امام صادق عليه السلام :على عليه السلام ـ كه درودهاى خدا بر او باد ـ هرگاه صبح خود را آغاز مى كرد ، مى گفت : «پاكا خدا ، آن پادشاه مقدّس! (سه مرتبه) . بار خدايا! به تو پناه مى برم از زوال يافتن نعمتت ، و از بين رفتن عافيتت ، و فرود آمدن ناگهانى كيفرت ، و دامنگير شدن بدبختى . و از شرّ آنچه در شب گذشت ...» .
۸۸۰.امام صادق عليه السلام :هر صبحگاه و شبانگاه مى گويى : «بار خدايا! به كمك تو ، شب خود را آغاز مى كنيم و به كمك تو ، صبح خويش را آغاز مى كنيم ، و به كمك تو ، زندگى مى كنيم و به واسطه تو مى ميريم و به سوى تو ره سپاريم . به تو پناه مى برم از اين كه خوار شوم يا خوارم كنند ، گم راه شوم يا گم راهم كنند ، ستم كنم يا يا به من ستم شود و نادانى كنم يا به من نادانى [و جسارت] شود» .
ج ـ هر روز
۸۸۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر بنده اى كه روزى هفت مرتبه بگويد : «از خداوند ، بهشت مى طلبم و از آتش ، به او پناه مى برم» ، آتش مى گويد : پروردگارا! او را از من ، در پناه خويش دار .
