ـ دانشنامه جهان اسلام، غلامعلي حداد عادل، تهران: بنياد دايرة المعارف اسلامي، 1382ش.
ـ دمع السجوم (ترجمه نفس المهموم)، علامه شعراني، تهران: انتشارات وزارت ارشاد، 1385ش.
ـ روش‌شناسي تفسير قرآن، علي‌اکبر بابايي و... ، قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه، انتشارات سمت، اول، 1379ش.
ـ روش فهم حديث، عبدالهادي مسعودي، تهران: انتشارات سمت، دانشکده علوم حديث، اول، 1384ش.
ـ زندگي نامه و خدمات علمي فرهنگي، ميرزا ابوالحسن شعراني، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگي، اول، 1384ش.
ـ شرح اصول الکافي، مازندراني با تعليقات علامه شعراني، بيروت: داراحياء القرآن، اول.
ـ شروط و آداب تفسير و مفسر، کامران ايزدي مبارکه، تهران: مؤسسه انتشارات امير کبير، اول، 1376ش.
ـ عقايد استدلالي، علي رباني گلپايگاني، قم: دفتر مديريت حوزه، دوم، 1381ش.
ـ علامه طباطبايي و حديث، نفيسي شادي، تهران: شرکت انتشارات علمي و فرهنگي، 1384ش.
ـ فقه الحديث و نقد الحديث، داوود سليماني، تهران: انتشارات فرهنگ و دانش، 1385ش.
ـ فلسفه چيست؟، رضا داوري اردکاني، تهران: پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي، تهران، 1374ش.
ـ قرآن در اسلام، محمد حسين طباطبايي، تهران: دارالکتب الاسلاميه، 1352ش.
ـ قرآن و عرفان و برهان از هم جدايي ندارند، حسن حسن‌زاده آملي، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگي، 1370ش.
ـ مباني نقد متن الحديث، قاسم بيضاني، قم: مرکز جهاني علوم اسلامي، 1385ش.
ـ مجمع البيان، علامه طبرسي، با تعليقات علامه شعراني، تهران: کتابفروشي اسلاميه، دوم، 1398ق.
ـ نثر طوبي، علامه شعراني، تهران: کتابفروشي اسلاميه، دوم، 1398ق.
ـ الوافي، ملا محسن فيض، با تعليقات علامه شعراني، نشر اصفهان، مکتبة الامام اميرالمؤمنين علي(.