خود بهترين كفيل و نگهبان و وكيل و كفايت كنندة بندگان است. ۱ با آن‌كه صاحب وقار و نور است ۲ و جايگاهش فراز هر چيزي است ۳ و عالمان به ژرفاي علم و ستايشگران و توصيف كنندگان به اوج مدح و وصف او دست نمي‌يابند، ۴ اما درگاهش به روي هر كس كه او را بخواند، گشوده است و حجاب بين او و بين آنان كه بدو اميد بسته‌اند، برطرف شده ۵ ، خواستة درماندگان را اجابت مي‌كند؛ ۶ فرياد خواهان و مؤمنان را فرياد رس است؛ آنان را كه به او پناه آورده‌اند، در كنف پناه و حمايت خود مي‌گيرد و مأوي و مأمن رميدگان حوادث است و رنج‌ها را از دل آنان مي‌زدايد. ۷
از آنجا كه آيات روشن و نوراني خود را با برهاني متقن و استوار بر بندگان فرو فرستاده ۸ و به حكم آية: لِمَ تَقُولُونَ مَا لاَ تَفْعَلُونَ ، ۹ خود، كردارش مطابق گفتارش و گفتارش همانند فرمانش است و فرمان و اوامرش نيز، مقتدرانه، بر هر چه خواهد جاري است. ۱۰ جميع مخلوقات در برابر اين همه بزرگي و عزت فروتنانه سر تسليم فرود آورده‌اند و اظهار خواري كرده‌اند. ۱۱ او نيز آنان را كه پيوسته مي‌خوانندش فراموش نمي‌كند و مراتب و درجات آنها را بالا مي‌برد. ۱۲
خداوند جامعة آرماني حضرت زهرا عليها السلام خداوندي براي تمام قرون و اعصار و تمامي ملت‌ها، رنگ‌ها و نژادهاست. تحول و دگرگوني را در او راه نيست، او خود خالق تحول و گردش در روزها، ماه‌ها و سال‌هاست. ۱۳
او خداي ديروز، خداي امروز و خداي فرداي بشر است، كهنگي براي او معنا ندارد. هر روز براي او تازه است (كل يوم عنده جديد). ۱۴
همان‌گونه كه ملاحظه مي شود، در آرمانشهر حضرت فاطمه عليها السلام تعامل نزديكي بين خلق و خالق وجود دارد. خلق از هر طريقي و به هر بهانه‌اي مي‌توانند با خالق ارتباط برقرار كنند و خالق نيز بي‌هيچ واسطه‌اي باران عنايت بي‌علت خود را بر خلق مي‌باراند. اين نوع ارتباط و تعامل و تقابل در ساير آرمان‌شهرها تقريباً وجود ندارد.
1.نيايش ۱، ص۳۸ .
2.نيايش۸، ص۷۴ .
3.نيايش۷، ص۵۸ .
4.نيايش۷، ص۷۰؛ نيايش۹، ص۸۴ و ۹۴.
5.نيايش۸، ص۷۰ .
6.نيايش۶، ص۵۴؛ نيايش۹، ص۸۴ .
7.نيايش۹، ص۸۶ .
8.نيايش۹، ص۸۶ و ۹۰ .
9.نيايش۷، ص۵۸؛ نيايش۹، ص۸۶ .
10.سوره صف، آيه ۲.
11.نيايش ۱۴، ص۱۱۶ .
12.نيايش۹، ص۸۴ .
13.نيايش۹، ص۸۴ و ۸۶ .
14.همان. اين جمله يادآور بيت مشهور مولاناست كه:
عمر همچون جوي نو مي‌رسد
مستمري مي‌نمايد در جسد
