سيف منتضي شرح حديث امام رضا (ع) (شرح حديث عمران صابى) - صفحه 249

اقليم رضا، جوهر معدن عصمت ، دُرّ درياى نبوت، اوج موج معرفت، روح يوح حقيقت ، نور مور طريقت، فلك كلك شريعت، اصدق مصداق : العبودية جوهرةٌ كنهها الربوبية ۱ طغراى فرمان وجود، فهرست ديوان جود، شرط ثامن لا إله إلّا اللّه ، واقف بطون «قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ» ، والى ولايت ارتضا، السلطان على بن موسى الرضا - عليه الصلاة و السلام - شده بود، تيمّنا اقدام شد.

[عمران كيست؟]

و بايد دانست كه: عمران شخصى بود صابى مذهب و لكن صافى مشرب، در جستجوى حق ، سيّاح و در طلب مرشد ، سبّاح و مسّاح طى بلاد و اختبار عُبّاد مى كرد كه به صاحبْ دولتى برسد و از دست شياطين برهد و فريب ابليسْ سيرتان آدم صورتان را نخورد. تا اين كه رحل اقامت به خاندان امامت برد و نور معرفتِ حقّه را يافت و به طريق هدا مستقيم و در حوزه اهل يقين ، مقيم شد.

[توضيح لقب صابئ]

و لفظ صابئ مشتق است از صبأ، و عرب گويد: «صَبَأَ فلانٌ»؛ يعنى از دين خود بيرون رفت به سوى دين ديگر و «صَبَأَت النُّجومُ» گويد در وقتى كه ستاره ها طلوع كرده باشند.
و گويند: كه اصل دين ايشان دين نوح عليه السلام بود و از او عدول كردند.
و بعضى گويند كه لفظ صابى لقب است. ملقب شد به آن لقب طايفه [ اى ]از كفّار كه آنها عبادت كواكب مى كردند در باطن و نسبت مى دهند نصارا را به آن و نصارا ادعا مى كنند كه آنها بر دين صابئ بن شيث بن آدم عليه السلام هستند.
صاحب صحاح گويد: صابئون /4/ خيلى (گروهى) مى باشند از اهل كتاب.
و صاحب قاموس گويد كه صابئون گمان كنند كه بر دين نوح عليه السلام هستند و قبله

1.مصباح الشريعة، ط اعلمى، ص ۵۵۶: «قال الصادق عليه السلام : العبودية جوهرة كنهها الربوبية ، فما فقد من العبودية وجد في الربوبية، وما خفي في الربوبية اُصيب في العبودية» .

صفحه از 350