34 ـ امامت

۰.امام باقر علیه السلام:
بُنِيَ الإسلامُ على خَمْسٍ: عَلى الصَّلاةِ، والزَّكاةِ، والصَّومِ، و الحَجِّ، والوَلايةِ، ولَمْ يُنادَ بِشَيْءٍ كَما نُودِيَ بالوَلايةِ.^۱

۰.اسلام بر پنج پايه استوار است: نماز، زكات، روزه، حج و ولايت؛ و بر هيچ چيز به اندازه ولايت تأكيد نشده است.

۰.امام رضا علیه السلام:
إنّ الإمامةَ زِمامُ الدِّينِ، ونِظامُ المُسلِمينَ، وصَلاحُ الدُّنيا، وعِزُّالمُؤمِنينَ.^۲

۰.امامت، زمام دين است و رشته مسلمانان و اصلاح و آبادانى دنيا و عزّت مؤمنان.

۰.امام علی علیه السلام:
اللّهُمَّ بَلى، لا تَخْلو الأرضُ مِنْ قائِمٍ للهِ بِحُجَجِهِ، إمّا ظاهِرا مَشْهُورا، أو خائفا مَغْمورا لئلّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللهِ وبَيِّناتُهُ.^۳

۰.صد البتّه زمين از كسى كه حجّت‌هاى خدا را بر پا دارد ـ آشكار و سرشناس يا بيمناك و گمنام ـ خالى نمى‌ماند، تا كه حجّت‌ها و برهان‌هاى خداوند از بين نرود.

۰.امام صادق علیه السلام:
الإمامُ عَلَمٌ بَيْنَ اللهِ عز و جل وبَيْنَ خَلْقِهِ، فَمَنْ عَرَفَهُ كانَ مُؤمنا، ومَنْ أنْكَرَهُ كانَ كافرا.^۴

۰.امام راهنماى ميان خداوند عز و جل و آفريدگان اوست؛ هر كه او را بشناسد مؤمن است و هر كه منكرش شود كافر.

۰.امام علی علیه السلام:
يَحتاجُ الإمامُ إلى قلبٍ عَقُولٍ، ولسانٍ قَؤولٍ، وجَنانٍ على إقامةِ الحَقِّ صَؤولٍ.^۵

۰.امام بايد انديشه‌اى خردورز، زبانى گويا و دلى خروشان در راه برپايى حق داشته باشد.

۰.امام علی علیه السلام:
مَن نَصَبَ نَفْسَهُ للنّاسِ إماما فَلْيَبدأ بتعليمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تعليمِ غيرِهِ، ولْيَكُنْ تأديبُهُ بسِيرَتِهِ، قبلَ تأديبِهِ بِلِسانِهِ.^۶

۰.هر كه خود را پيشواى مردم كند بايد پيش از آموزش ديگران به آموزش خويش بپردازد و پيش از آن كه [ديگران را] به گفتار ادب كند بايد به كردار خود تربيت نمايد.

۰.امام علی علیه السلام:
إنَّ اللهَ جَعَلَني إماما لِخَلْقِهِ، فَفَرَضَ عَلَيَّ التَّقْديرَ في نَفْسي ومَطْعَمي ومَشْرَبي ومَلْبَسي كَضُعَفاءِ النّاسِ، كَيْيَقْتَديَ الفقيرُ بِفَقْري، ولا يُطْغِيَ الغَنِيَّ غِناهُ.^۷

۰.خداوند مرا پيشواى خلق خود قرار داد. از اين رو، بر من واجب كرد كه درباره خودم و خورد و خوراك و پوشاكم همانند مردمان تنگدست باشم تا نادار به نادارى من تأسى جويد و توانگر را توانگرى‌اش به طغيان و سركشى نكشاند.

۰.امام علی علیه السلام:
حَقٌّ على الإمامِ أنْ يَحْكُمَ بماأنْزَلَ اللهُ وأنْ يُؤدّيَ الأمانةَ، فإذا فَعَلَ فَحَقٌ علَى النّاسِ أنْ يَسْمَعوا لَهُ وأنْ يُطيعوا وأنْ يُجيبوا إذا دُعوا.^۸

۰.امام وظيفه دارد بر طبق آنچه خدا نازل كرده است حكومت كند و امانت را ادا نمايد. چون چنين كند مردم وظيفه دارند سخنش را بشنوند، فرمانش را ببرند و هرگاه آنان را فرا خواند، اجابت كنند.

۰.امام صادق علیه السلام:
مَنْ أشْرَكَ مَعَ إمامٍ إمامتُهُ مِنْ عِنْدِ اللهِ مَنْ لَيسَتْ إمامَتُهُ مِنَ اللهِ كانَ مُشْرِكا باللهِ.^۹

۰.هركس پيشواى غيرالهى را با پيشوايى كه امامتش از جانب خداست شريك گرداند به خدا شرك ورزيده است.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
إنّي قَد تَرَكْتُ فِيكُمُ الثّقلَيْنِ، ما إنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهما لَن تَضِلّوا بَعْدي، وأحَدُهُما أكْبَرُ مِنَ الآخَرِ: كِتابُ اللهِ حَبْلٌ مَمْدودٌ مِنَ السَّماءِ إلَى الأرضِ، وعِتْرَتي أهلُ بَيْتي، ألَا وإنَّهُما لَن يَفْتَرِقا حتّى يَرِدا علَيَّ الحَوضَ.^۱۰

۰.من در ميان شما دو شىء گرانبها گذاشته‌ام كه تا وقتى به آنها چنگ آويزيد هرگز پس از من گمراه نمی‏شويد و يكى از آن دو بزرگتر از ديگرى است: كتاب خدا كه ريسمانى است از آسمان به زمين كشيده و عترت و خاندان من. بدانيد كه اين دو هرگز از هم جدا نمی‏شوند تا كنار حوض [كوثر] نزد من آيند.