72 ـ شهادت

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
فَوقَ كُلِّ ذِي بِرٍّ بِرٌّ حتّى يُقتَلَ الرجُلُ في سبيلِ اللهِ، فإذا قُتِلَ في سبيلِ اللهِ فليسَ فَوقَهُ بِرٌّ.^۱

۰.بالاى هر نيكوكارى، نيكوكار [ديگرى]است تا آن گاه كه مرد در راه خدا كشته شود. پس، چون در راه خدا كشته شد، بالاتر از آن نيكى (ارزشى) وجود ندارد.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
أشرَفُ المَوتِ قَتلُ الشهادَةِ.^۲

۰.شرافتمندانه‌ترين مرگ، شهادت است.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
لَوَدِدتُ أ نّي أغزُو في سَبيلِ اللهِ فَأُقتَلُ،ثُمّ أغزُو فَأُقتَلُ، ثُمّ أغزُو فَأُقتَلُ.^۳

۰.هر آينه دوست دارم كه در راه خدا بجنگم و كشته شوم و باز بجنگم و كشته شوم و باز هم بجنگم و كشته شوم.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
مَن لَقِيَ العَدُوَّ فَصَبَرَ حتّى يُقتَلَ أو يَغلِبَ لَم يُفتَنْ في قَبرِهِ.^۴

۰.كسى كه با دشمن رو به رو شودو پايدارى ورزد تا كشته شود يا پيروز گردد، در قبر خود معذّب نشود.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
ما مِن نفسٍ تَموتُ لها عندَ اللهِ خَيرٌ يَسُرُّها أ نّها تَرجِعُ إلَى الدنيا، ولا أنَّ لَهَا الدنيا وما فيها، إلّا الشهيدَ؛ فإنّهُ يَتَمَنّى أن يَرجِعَ فَيُقتَلَ فِي الدنيا؛ لِما يَرى مِن فَضلِ الشهادَةِ.^۵

۰.هيچ كس نيست كه پس از مرگ نزد خداوند از خير بهره مند باشد و در عين حال خوش داشته باشد كه به دنيا برگردد، گرچه همه دنيا به او داده شود، مگر شهيد كه چون فضيلت شهادت را می‏داند، آرزو می‏كند بر گردد تا در دنيا كشته شود.

۰.امام علی علیه السلام:
إنّكُم إن لا تُقتَلُوا تَمُوتُوا،والذي نَفسُ عَلِيٍّ بيدِهِ، لَألفُ ضَربَةٍ بالسَّيفِ عَلَى الرَّأسِ أيسَرُ مِن مَوتٍ على فِراشٍ.^۶

۰.شما اگر هم كشته نشويد، می‏ميريد. سوگند به آن كه جان على در دست اوست، فرود آمدن هزار ضربت شمشير بر سر آسان‌تر است از مردن در بستر.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
مَن سَألَ اللهَ الشهادَةَ بصِدقٍ بَلَّغَهُ اللهُ مَنازِلَ الشُّهَداءِ وإن ماتَ على فِراشِهِ.^۷

۰.هركه صادقانه از خداوند شهادت را مسألت كند، خداوند او را به منزلت‌هاى شهيدان برساند، هر چند در بستر خود بميرد.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
مَن قُتِلَ دُونَ مَظلِمَتِهِ فهُو شَهيدٌ.^۸

۰.هركه در راه دفع ستم از خود كشته شود، شهيد است.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
مَن ماتَ على حُبِّ آلِ محمّدٍ ماتَ شَهيدا.^۹

۰.هركه بر دوستى آل محمّد بميرد، شهيد مرده است.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
مَن جُرِحَ في سَبيلِ اللهِ جاءَ يَومَ القِيامَةِ رِيحُهُ كَرِيحِ المِسكِ ولَونُهُ لَونُ الزَّعفَرانِ، علَيهِ طابَعُ الشُّهَداءِ، ومَن سَألَ اللهَ الشهادَةَ مُخلِصا أعطاهُ اللهُ أجرَ شَهيدٍ وإن ماتَ على فِراشِهِ.^۱۰

۰.هركس در راه خدا مجروح شود، در روز قيامت بويش همچون بوى مشك باشد و رنگش مانند رنگ زعفران و نشان شهيدان بر اوست و هر كس شهادت را خالصانه از خداوند بخواهد، خداوند اجر شهيد به وى دهد هر چند در بسترش بميرد.