92 ـ ناسزاگویی

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
سابُّ المُؤمِنِ كالمُشرِفِ على الهَلَكَةِ. ^۱

۰.ناسزاگوىِ به مؤمن همچون كسى است كه در آستانه هلاكت باشد.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ، وقِتالُهُ كُفرٌ،وأكلُ لَحمِهِ مِن مَعصيَةِ اللهِ.^۲

۰.ناسزاگفتن به مؤمن فسق است و جنگيدن با او كفر و خوردن گوشت او (غيبت كردن از وى) معصيت خداست.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
لا تَسُبُّوا الشَّيطانَ وتَعَوَّذُوا بِاللهِمِن شَرِّهِ.^۳

۰.به شيطان ناسزا مگوييد، بلكه از شرّ آن به خدا پناه بريد.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
لا تَسُبُّوا الناسَ فَتَكتَسِبُوا العَداوةَ بَينَهُم.^۴

۰.به مردم ناسزا مگوييد كه با اين كار در ميان آنها دشمن پيدا می‏كنيد.

۰.امام علی علیه السلام:
ـ لِقَنْبرٍ وقد رامَ أن يَشتِمَ شاتِمَهُ ـ: مَهْلاً يا قَنبرُ! دَعْ شاتِمَكَ مُهانا تُرْضِ الرَّحمنَ وتُسخِطُ الشَّيطانَ وتُعاقِبُ عَدُوَّكَ، فَوَالذي فَلَقَ الحَبَّةَ وبَرَأ النَّسَمَةَ ما أرضَى المؤمنُ رَبَّهُ بِمِثلِ الحِلْمِ، ولا أسخَطَ الشَّيطانَ بِمِثلِ الصَّمتِ، ولا عُوقِبَ الأحمَقُ بمِثلِ السُّكوتِ عَنهُ.^۵

۰.ـ به قنبر، كه خواست به كسى كه بدو ناسزا گفته بود ناسزا گويد ـ فرمود: آرام باش قنبر! دشنامگوىِ خود را خوار و سرشكسته بگذار، تا خداى رحمان را خشنود و شيطان را ناخشنود كرده و دشمنت را كيفر داده باشى. قسم به خدايى كه دانه را شكافت و خلايق را بيافريد، مؤمن، پروردگار خود را با چيزى همانند بردبارى و گذشت خشنود نكرد و شيطان را با حربه‏ای چون خاموشى به خشم نياورد و احمق به چيزى مانند سكوت در مقابل او مجازات نشد.

۰.امام کاظم علیه السلام:
ـ لَمّا رَأى رَجُلَينِ يَتَسابّانِ ـ: البادِي أظلَمُ، ووِزرُهُ ووِزرُ صاحِبِهِ علَيهِ ما لَم يَعتَدِ المَظلومُ.^۶

۰.ـ آن گاه كه دو مرد را ديد كه به يكديگر ناسزا می‏گويند ـ فرمود: آغاز كننده ستمكارتر است و گناه او و گناه طرف مقابلش به گردن اوست، تا زمانى كه ستمديده زياده روى نكند.

۰.امام کاظم علیه السلام:
ما تَسابَّ اثنانِ إلّا انحَطَّ الأعلى إلى مَرتَبةِ الأسفَلِ.^۷

۰.هيچ گاه دو نفر به يكديگر ناسزا نگويند مگر اين كه آن يك كه برتر است به مرتبه آن كه فروتر است سقوط كند.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
مِن أكبَرِ الكبائرِ أن يَسُبَّ الرجُلُ والِدَيهِ، قيلَ: وكيفَ يَسُبُّ والِدَيهِ؟! قالَ: يَسُبُّ الرجُلَ فَيَسُبُّ أباهُ واُمَّهُ.^۸

۰.از بزرگترين گناهان اين است كه آدمى پدر و مادر خود را دشنام دهد. عرض شد: چگونه كسى پدر و مادر خود را دشنام می‏دهد؟ فرمود: كس ديگرى را دشنام می‏دهد و او متقابلاً به پدر و مادر وى ناسزا می‏گويد.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
لَعَنَ اللهُ... مَن يَسُبُّ والِدَيهِ.^۹

۰.لعنت خدا بر... كسى كه پدر و مادرش را دشنام دهد.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
لا تَسُبُّوا الرِّياحَ فإنّها مَأمُورَةٌ،ولا تَسُبُّوا الجِبالَ ولا السّاعاتِ ولا الأيّامَ ولا اللَّيالِيَ فَتَأثَمُوا وتَرجِعَ علَيكُم.^۱۰

۰.به بادها ناسزا مگوييد كه آنها[از جانب خداوند] مأمورند، و كوه‌ها و ساعت‌ها و لحظات و روزها و شب‌ها را ناسزا نگوييد كه گنهكار می‏شويد و به خودتان بر می‏گردد.