۲۳۳.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : عالم ، كسى است كه عمل كند .

۲۳۴.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : عالم ، آن است كه به علم عمل مى‏كند؛ هر چند عملى اندك .^۱

۲۳۵.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : تا به دانش عمل نكنى ، دانا نباشى .

۲۳۶.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : در دانايى آدمى همين بس كه خدا را بپرستد و در نادانى شخص ، همين بس كه از رأى خود خوشش آيد .

۲۳۷.امام على عليه السلام : ثمره دانش ، پرستش [خدا]ست .

۲۳۸.امام على عليه السلام : دانش ، تو را به آنچه خدايت بدان فرمان داده راهنمايى مى‏كند و زهد ، راهت را به سوى آن آسان مى‏گرداند .

۲۳۹.امام على عليه السلام : با شناخت علمى ، (خدا) عبادت مى‏شود و انسان با آن ، در زندگى ، طاعت را و پس از مرگ ، ذكر خير را به‏دست مى‏آورد .

۲۴۰.امام على عليه السلام : كسى كه شناخت ، [ از كارهاى ناشايست‏] باز ايستاد .

۲۴۱.امام على عليه السلام : كسى كه به دانشش عمل نكرد ، ندانست .

۲۳۳.رسول اللَّه صلى اللّه عليه و آله : العالِمُ مَن يَعمَلُ.^۱

۲۳۴.عنه صلى اللّه عليه و آله : إنَّ العالِمَ مَن يَعمَلُ بِالعِلمِ وإن كانَ قَليلَ العَمَلِ.^۲

۲۳۵.عنه صلى اللّه عليه و آله : لا تَكونُ عالِماً حَتّى‏ تَكونَ بِالعِلمِ عامِلًا.^۳

۲۳۶.عنه صلى اللّه عليه و آله : كَفى‏ بِالمَرءِ عِلماً إذا عَبَدَ اللَّهَ ، وكَفى‏ بِالمَرءِ جَهلًا إذا اُعجِبَ بِرَأيِهِ.^۴

۲۳۷.الإمام عليّ عليه السلام : ثَمَرَةُ العِلمِ العِبادَةُ.^۵

۲۳۸.عنه عليه السلام : العِلمُ يُرشِدُكَ إلى‏ ما أمَرَكَ اللَّهُ بِهِ ، وَالزُّهدُ يُسَهِّلُ لَكَ الطَّريقَ إلَيهِ.^۶

۲۳۹.عنه عليه السلام : مَعرِفَةُ العِلمِ دينٌ يُدانُ بِهِ ، بِهِ يَكسِبُ الإِنسانُ الطّاعَةَ في حَياتِهِ ، وجَميلَ الاُحدوثَةِ بَعدَ وَفاتِهِ.^۷

۲۴۰.عنه عليه السلام : مَن عَرَفَ كَفَّ.^۸

۲۴۱.عنه عليه السلام : ما عَلِمَ مَن لَم يَعمَل بِعِلمِهِ.^۹