۲۹۷.امام على عليه السلام : هر چيزى ملال‏آور مى‏شود ، جز تازه‏هاى حكمت .

۲۹۸.امام على عليه السلام : حكمت ، گلشن خردمندان و بستان فاضلان است .

۲۹۹.امام على عليه السلام : سخنان حكيمانه ، بستان فاضلان و دانش‏ها ، گلشن اديبان است .

۳۰۰.امام على عليه السلام : سلامت سبكبارانِ راه بندگى ، سنگينى ترازو[ى اعمال‏] است و [سنگينى ]ترازو به حكمت است و حكمت ، نور ديده .

۳۰۱.امام على عليه السلام : حكمت را لباس زيرين و آرامش را بالاپوش خود قرار ده كه اين دو ، زيور نيكان‏اند .

۳۰۲.امام على عليه السلام : پيوسته با حكمت باش كه زيورى گران‏بهاست .

۳۰۳.امام على عليه السلام : بارور شدن پرورش روح ، به آموختن حكمت و چيرگى بر عادت است .

۳۰۴.امام على عليه السلام : غنيمت مؤمن ، يافتن حكمت است .

۳۰۵.امام على عليه السلام : هر كه شيفته حكمت گردد ، خود را بزرگ مى‏سازد .

۳۰۶.امام على عليه السلام : هر كه به حكمت شناخته شود ، چشم‏ها او را به ديده وقار و شكوه مى‏نگرند .

۲۹۷.عنه عليه السلام : كُلُّ شَي‏ءٍ يُمَلُّ ما خَلا طَرائِفَ الحِكَمِ.^۱

۲۹۸.عنه عليه السلام : الحِكمَةُ رَوضَةُ العُقَلاءِ ، ونُزهَةُ النُّبَلاءِ.^۲

۲۹۹.عنه عليه السلام : الحِكَمُ رِياضُ النُّبَلاءِ ، العُلومُ نُزهَةُ الاُدَباءِ.^۳

۳۰۰.عنه عليه السلام : سَلامَةُ أهلِ الخِفَّةِ فِي الطّاعَةِ ثِقَلُ الميزانِ ، وَالميزانُ بِالحِكمَةِ وَالحِكمَةُ ، ضِياءٌ لِلبَصَرِ.^۴

۳۰۱.عنه عليه السلام : اِستَشعِرِ الحِكمَةَ وتَجَلبَبِ السَّكينَةَ فَإِنَّهُما حِليَةُ الأَبرارِ.^۵

۳۰۲.عنه عليه السلام : عَلَيكَ بِالحِكمَةِ فَإِنَّهَا الحِليَةُ الفاخِرَةُ.^۶

۳۰۳.عنه عليه السلام : لِقاحُ الرِّياضَةِ دِراسَةُ الحِكمَةِ وغَلَبَةُ العادَةِ.^۷

۳۰۴.عنه عليه السلام : غَنيمَةُ المُؤمِنِ وِجدانُ الحِكمَةِ.^۸

۳۰۵.عنه عليه السلام : مَن لَهِجَ بِالحِكمَةِ فَقَد شَرَّفَ نَفسَهُ.^۹

۳۰۶.عنه عليه السلام : مَن عُرِفَ بِالحِكمَةِ لَحَظَتهُ العُيونُ بِالوَقارِ وَالهَيبَةِ.^۱۰