۳۵۷.الخصال- به نقل از عامر شعبى -: اميرمؤمنان على عليه السلام بدون آمادگى قبلى ، نُه نكته بيان داشت كه چشمان بلاغت را بركَندند و گوهرهاى حكمت را يتيم كردند و همه آدميان را از رسيدن به حدّ هريك از آنها باز داشتند . سه نكته از آنها در مناجات ، سه نكته در حكمت ، و سه ديگر در ادب است .
امّا آنچه در مناجات است : «خداى من ! مرا در عزّت همين بس كه بنده تواَم و اين افتخار مرا بس است كه تو پروردگار منى . تو آن گونهاى كه من دوست دارم . پس مرا آن گونه كه دوست دارى قرار ده» .
و آنچه در حكمت است : «ارزش هر انسانى در چيزى است كه نيك مىداند و آن كه اندازه خود را شناخت ، هلاك نشد و انسان در زيرِ زبانش نهفته است» .
و آنچه در ادب است : «بر هر كه مىخواهى ، نعمت ده تا امير او باشى و به هر كه مىخواهى ، اظهار نياز كن تا اسير او گردى و به هر كه مىخواهى ، بىنيازى نشان ده ، تا همانند او باشى» .
۳۵۸.امام على عليه السلام- در سفارش به پسرش امام حسن عليه السلام -: چه سخن حكيمانهاى جامعتر از اين كه آنچه براى خود مىپسندى ، براى مردم بپسندى و آنچه براى خود ناخوش مىدارى ، براى آنها هم ناخوش دارى ؟