۳۸۳.امام على عليه السلام : حكيم ، كسى است كه بدى را با خوبى پاداش دهد .

۳۸۴.امام على عليه السلام : هر كه خردش را در اختيار گرفت ، حكيم است .

۳۸۵.امام باقر عليه السلام : پيامبر صلى اللّه عليه و آله در يكى از سفرهايش به سوارانى برخورد كرد . گفتند : سلام بر تو ، اى فرستاده خدا!
فرمود : «شما چه كسانى هستيد؟».
پاسخ دادند : اى فرستاده خدا! از مؤمنان هستيم .
فرمود : «حقيقت ايمان شما ، چيست؟».
گفتند : خشنودى به قضاى الهى و واگذارى به خدا و تسليم امر خدا بودن .
پيامبر خدا فرمود : «حكيمانى دانشمند كه نزديك است از حكمت ، پيامبر باشند . پس اگر راستگو هستيد ، آنچه را در آن سكونت نمى‏كنيد ، نسازيد و آنچه را نمى‏خوريد ، گرد نياوريد و از خداوندى كه به سويش باز مى‏گرديد ، پروا كنيد» .

۳۸۶.مصباح الشريعة- در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است -: ويژگى حكيم ، استوارى در آغاز كار و ايستادن در پايان آنهاست . حكيم ، راهنماى خلق خدا به سوى خداوند متعال است .

۳۸۷.عيسى عليه السلام : به حق برايتان مى‏گويم : حكيم از نادان عبرت مى‏گيرد و نادان از هواى خود .

۳۸۸.لقمان عليه السلام : حكيم ، ده خصلت دارد : پارسايى ، عدل ، فهم ، گذشت ، نيكى ، بيدارى ، خود نگه‏دارى ، تذكّر ، هشيارى ، نيك‏خويى و ميانه‏روى .

۳۸۳.عنه عليه السلام : الحَكيمُ مَن جازَى الإِساءَةَ بِالإِحسانِ.^۱

۳۸۴.عنه عليه السلام : مَن مَلَكَ عَقلَهُ كانَ حَكيماً.^۲

۳۸۵.الإمام الباقر عليه السلام : بَينا رَسولُ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله في بَعضِ أسفارِهِ إذ لَقِيَهُ رَكبٌ ، فَقالوا : السَّلامُ عَلَيكَ يا رَسولَ اللَّهِ .
فَقالَ : ما أنتُم ؟
فَقالوا : نَحنُ مُؤمِنونَ يا رَسولَ اللَّهِ .
قالَ : فَما حَقيقَةُ إيمانِكُم ؟
قالوا : الرِّضا بِقَضاءِ اللَّهِ ، وَالتَّفويضُ إلَى اللَّهِ ، وَالتَّسليمُ لِأَمرِ اللَّهِ .
فَقالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله : عُلَماءُ حُكَماءُ كادوا أن يَكونوا مِنَ الحِكمَةِ أنبِياءَ ، فَإِن كُنتُم صادِقينَ فَلا تَبنوا ما لا تَسكُنونَ ، ولا تَجمَعوا ما لا تَأكُلونَ ، وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذي إلَيهِ تُرجَعونَ.^۳

۳۸۶.مصباح الشريعة- فيما نَسَبَهُ إلَى الإمامِ الصّادِقِ عليه السلام - : صِفَةُ الحَكيمِ الثَّباتُ عِندَ أوائِلِ الاُمورِ ، وَالوُقوفُ عِندَ عَواقِبِها ، وهُوَ هادي خَلقِ اللَّهِ إلَى اللَّهِ تَعالى‏.^۴

۳۸۷.عيسى عليه السلام : بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنَّ الحَكيمَ يَعتَبِرُ بِالجاهِلِ ، وَالجاهِلُ يَعتَبِرُ بِهَواهُ.^۵

۳۸۸.لقمان عليه السلام : إنَّ أخلاقَ الحَكيمِ عَشرَةُ خِصالٍ : الوَرَعُ ، وَالعَدلُ ، وَالفِقهُ ، وَالعَفوُ ، وَالإِحسانُ ، وَالتَّيَقُّظُ ، وَالتَّحَفُّظُ ، وَالتَّذَكُّرُ ، وَالحَذَرُ ، وحُسنُ الخُلُقِ ، وَالقَصدُ.^۶