۵۳۶.امام على عليه السلام- در خطبهاى كه ايمان و اركان آن را ياد مىكند - : خداوند ... به ايمان خشنود گشت ... و آن را مايه عزّت كسى قرار داد كه با آن ، پيوند برقرار كند ... و برهان آن كه بدان سخن گويد و مايه شرافت كسى كه آن را بشناسد و حكمت كسى كه بدان ، لب بگشايد و روشنى كسى كه از آن روشنى جويد ، قرار داد .
ر . ك : ص 71 (كمال ايمان) و ص 91 (ايمان) .
4 / 2
اخلاص
قرآن
«و آنان را كه براى ما كوشيدهاند ، بىگمان، به راههاى خود ، رهنمون خواهيم شد» .۱
حديث
۵۳۷.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : بنده خداى عزّ و جلّ خويشتن را چهل روز براى خدا خالص نكرد ، مگر آن كه چشمههاى حكمت از دلش بر زبانش جارى گشت .
۵۳۸.امام على عليه السلام : با تحقّق اخلاص ، ديدگان نور مىگيرند .
۵۳۹.امام على عليه السلام : آن كه ايمانش را خالص كرد ، هدايت يافت .
ر . ك : ص 257 ح 562 ، و ص 433 (اخلاص) و ص 481 (آموختن براى غير خدا)
و ص 789 (خودنمايى) .
