۶۳۴.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا فرمود : «چهار چيز ، دل را مى‏ميرانَد : گناه روى گناه ؛ گفتگوى بسيار با زنان ؛ ستيزه با احمق : تو مى‏گويى و او مى‏گويد و هرگز به نتيجه نيكويى نمى‏رسد ؛ و همنشينى با مردگان» .
گفته شد : اى پيامبر خدا ! مردگان كيان‏اند؟
فرمود : «هر توانگر نازپرورده» .

۶۳۵.امام على عليه السلام : گمان نمى‏كنم كسى از شما ، چيزى از كار دينش را فراموش كند ، جز به جهت خطايى كه انجام داده است .

۶۳۶.امام على عليه السلام : نفاق ، با نقطه سياهى در دل آغاز مى‏شود . هر چه بر نفاق افزون شود ، سياهى هم بيشتر شود ، تا آن كه همه دل ، سياه مى‏شود . سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، اگر دل مؤمن را مى‏شكافتيد ، آن را سپيد مى‏يافتيد و اگر دل منافق را مى‏شكافتيد ، آن را سياه مى‏يافتيد .

۶۳۷.امام على عليه السلام : كاستى دانش ، به دروغ است و كاستى جدّيت ، به بازى .

۶۳۸.امام على عليه السلام : براى دل‏ها هيچ دردى دردناك‏تر از گناهان نيست .

۶۳۹.امام باقر عليه السلام : براى دل ، چيزى تباه كننده‏تر از خطا نيست .

ر . ك : ص 357 (توبه) .

۶۳۴.الإمام الباقر عليه السلام : قالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله : أربَعٌ يُمِتنَ القَلبَ : الذَّنبُ عَلَى الذَّنبِ ، وكَثرَةُ مُناقَشَةِ النِّساءِ - يَعني مُحادَثَتَهُنَّ - ومُماراةُ الأَحمَقِ ؛ تَقولُ ويَقولُ ولا يَرجِعُ إلى‏ خَيرٍ أبَداً ، ومُجالَسَةُ المَوتى‏ .
فَقيلَ لَهُ : يا رَسولَ اللَّهِ ، ومَا المَوتى‏ ؟
قالَ : كُلُّ غَنِيٍّ مُترَفٍ.^۱

۶۳۵.الإمام عليّ عليه السلام : لا أحسَبُ أحَدَكُم يَنسى‏ شَيئاً مِن أمرِ دينِهِ إلّا لِخَطيئَةٍ أخطَأَها.^۲

۶۳۶.عنه عليه السلام : النِّفاقُ يَبدَأُ نُقطَةً سَوداءَ فِي القَلبِ ، كُلَّمَا ازدادَ النِّفاقُ ازدادَت سَواداً حَتّى‏ يَسوَدَّ القَلبُ كُلُّهُ ، وَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ ، لَو شَقَقتُم عَن قَلبِ مُؤمِنٍ لَوَجَدتُموهُ أبيَضَ ، ولَو شَقَقتُم عَن قَلبِ مُنافِقٍ لَوَجَدتُموهُ أسوَدَ.^۳

۶۳۷.عنه عليه السلام : نَكَدُ^۴ العِلمِ الكَذِبُ ، ونَكَدُ الجِدِّ اللَّعِبُ.^۵

۶۳۸.عنه عليه السلام : لا وَجَعَ أوجَعُ لِلقُلوبِ مِنَ الذُّنوبِ.^۶

۶۳۹.الإمام الباقر عليه السلام : ما مِن شَي‏ءٍ أفسَدَ لِلقَلبِ مِن خَطيئَةٍ.^۷

راجع : ص 356 (التوبة) .