۷۷۳.امام على عليه السلام : آن كه خدا را ياد كند ، بينا شود .

۷۷۴.امام على عليه السلام : آن كه خداى سبحان را ياد كند ، خداوند ، دلش را زنده و عقل و خردش را روشن كند .

۷۷۵.امام على عليه السلام : ريشه صلاح دل ، اشتغال آن به ذكر خداست .

۷۷۶.امام على عليه السلام : ياد خدا ، جلاى سينه‏ها و آرامش دل‏هاست .

۷۷۷.امام على عليه السلام : ذكر خدا ، دواى بيمارى جان‏هاست .

۷۷۸.امام على عليه السلام- در سفارشش به امام حسن عليه السلام -: تو را به تقواى الهى سفارش مى‏كنم - اى پسركم - و نيز مواظبت بر فرمانش و آباد ساختن دلت به ذكرش .

۷۷۹.امام على عليه السلام :- در مناجاتش با خدا - اى كه نامش دوا و يادش شفاست !

۷۸۰.الكافى‏- به نقل از جميل بن درّاج - : به امام صادق عليه السلام گفتم : هَراسى بزرگ در دلم مى‏افتد . فرمود : «لا اله الاّ اللَّه . بگو» .
پس هرگاه در دلم چيزى مى‏افتاد ، «لا اله الا اللَّه» مى‏گفتم و آن چيز از من ، دور مى‏شد .

۷۷۳.عنه عليه السلام : مَن ذَكَرَ اللَّهَ استَبصَرَ.^۱

۷۷۴.عنه عليه السلام : مَن ذَكَرَ اللَّهَ سُبحانَهُ أحيَا اللَّهُ قَلبَهُ ، ونَوَّرَ عَقلَهُ ولُبَّهُ.^۲

۷۷۵.عنه عليه السلام : أصلُ صَلاحِ القَلبِ اشتِغالُهُ بِذِكرِ اللَّهِ.^۳

۷۷۶.عنه عليه السلام : ذِكرُ اللَّهِ جِلاءُ الصُّدورِ ، وطُمَأنينَةُ القُلوبِ.^۴

۷۷۷.عنه عليه السلام : ذِكرُ اللَّهِ دَواءُ أعلالِ النُّفوسِ.^۵

۷۷۸.عنه عليه السلام- في وَصِيَّتِهِ لِلحَسَنِ عليه السلام - : اُوصيكَ بِتَقوَى اللَّهِ - أي بُنَيَّ - ولُزومِ أمرِهِ ، وعِمارَةِ قَلبِكَ بِذِكرِهِ.^۶

۷۷۹.عنه عليه السلام- في مُناجاتِهِ - : يا مَنِ اسمُهُ دَواءٌ وذِكرُهُ شِفاءٌ.^۷

۷۸۰.الكافي عن جميل بن درّاج عن الإمام الصادق عليه السلام ، قال : قُلتُ لَهُ : إنَّهُ يَقَعُ في قَلبي أمرٌ عَظيمٌ .
فَقالَ : قُل : لا إلهَ إلَّا اللَّهُ .
فَكُلَّما وَقَعَ في قَلبي شَي‏ءٌ .
قُلتُ : لا إلهَ إلَّا اللَّهُ ، فَيَذهَبُ عَنّي.^۸