427

علم و حکمت در قرآن و حدیث (ویراست دوم)

۹۱۲.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : آسمان‏ها و زمين و فرشتگان و شب و روز ، براى سه كس آمرزش مى‏طلبند : دانشمندان ، دانشجويان و سخاوتمندان .

۹۱۳.امام على عليه السلام : فرشتگان ، براى جوياى دانش ، آمرزش مى‏طلبند و در آسمان و زمين ، براى وى دعا مى‏كنند .

ه - آمرزش گناهان‏

۹۱۴.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : آن كه در پىِ آموختن دانش به راه افتد ، پيش از آن كه گام بردارد ، آمرزيده شود .

۹۱۵.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هرگاه جوياى دانش بميرد ، خداوند ، او و هركس را كه در تشييع جنازه‏اش حاضر شود ، مى‏آمرزد .

۹۱۶.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هركس دانش را بجويد ، [كوشش او] كفّاره [گناهان ]گذشته‏اش باشد .

۹۱۷.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هيچ بنده‏اى در پىِ دانشجويى ، نعلين به پا نكرد و كفش نپوشيد و جامه بر تن ننمود ، جز آن كه خداوند ، گناهانش را در همان درگاه خانه‏اش آمرزيد .

۹۱۸.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هركس حرفى از دانش آموخت ، بى‏گمان ، خداوند وى را آمرزيد .

۹۱۹.امام على عليه السلام : بسى مؤمن كه در جستجوى دانش از خانه‏اش بيرون شد و جز آمرزيده بازنگشت !

و - هموار شدن راه بهشت‏

۹۲۰.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هيچ كس راهى را در جستجوى دانش نپيمود ، مگر آن كه خداوند ، راه بهشت را برايش هموار كرد .

علم و حکمت در قرآن و حدیث (ویراست دوم)

426

۹۱۲.عنه صلى اللّه عليه و آله : ثَلاثَةٌ يَستَغفِرُ لَهُمُ السَّماواتُ وَالأَرضُ وَالمَلائِكَةُ وَاللَّيلُ وَالنَّهارُ : العُلَماءُ وَالمُتَعَلِّمونَ وَالأَسخِياءُ.^۱

۹۱۳.الإمام عليّ عليه السلام : طالِبُ العِلمِ تَستَغفِرُ لَهُ المَلائِكَةُ وتَدعو لَهُ فِي السَّماءِ وَالأَرضِ.^۲

ه - غُفرانُ الذُّنوبِ‏

۹۱۴.رسول اللَّه صلى اللّه عليه و آله : مَنِ انتَقَلَ لِيَتَعَلَّمَ عِلماً غُفِرَ لَهُ قَبلَ أن يَخطُوَ.^۳

۹۱۵.عنه صلى اللّه عليه و آله : إنَّ طالِبَ العِلمِ إذا ماتَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ولِمَن حَضَرَ جَنازَتَهُ.^۴

۹۱۶.عنه صلى اللّه عليه و آله : مَن طَلَبَ العِلمَ كانَ كَفّارَةً لِما مَضى‏.^۵

۹۱۷.عنه صلى اللّه عليه و آله : مَاانتَعَلَ عَبدٌ قَطُّ ولا تَخَفَّفَ ولا لَبِسَ ثَوباً لِيَغدُوَ في طَلَبِ عِلمٍ إلّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنوبَهُ حَيثُ يَخطو عَتَبَةَ بابِهِ.^۶

۹۱۸.عنه صلى اللّه عليه و آله : مَن تَعَلَّمَ حَرفاً مِنَ العِلمِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ البَتَّةَ.^۷

۹۱۹.الإمام عليّ عليه السلام : كَم مِن مُؤمِنٍ يَخرُجُ مِن مَنزِلِهِ في طَلَبِ العِلمِ فَلا يَرجِعُ إلّا مَغفوراً !^۸

و - سُهولَةُ طَريقِ الجَنَّةِ

۹۲۰.رسول اللَّه صلى اللّه عليه و آله : ما مِن رَجُلٍ يَسلُكُ طَريقاً يَطلُبُ فيهِ عِلماً إلّا سَهَّلَ اللَّهُ لَهُ بِهِ طَريقَ الجَنَّةِ.^۹

1.إرشاد القلوب : ص ۱۹۶ ؛ كنزالعمّال : ج ۱۵ ص ۸۴۲ ح ۴۳۳۴۶ نقلاً عن أبي الشيخ في الثواب عن ابن عبّاس .

2.الإرشاد : ج ۱ ص ۲۳۱عن الحارث الأعور ، بحارالأنوار : ج ۲ ص ۴۴ ح ۱۲ .

3.الجامع الصغير : ج ۲ ص ۵۸۲ ح ۸۵۳۵ عن الشيرازي عن عائشة ، كنزالعمّال : ج ۱۰ ص ۱۵۸ ح ۲۸۸۱۶ .

4.إرشاد القلوب : ص ۱۶۴ .

5.سنن‏الترمذي: ج ۵ ص ۲۹ ح ۲۶۴۸، سنن‏الدارمي: ج ۱ ص ۱۴۶ ح ۵۶۷ كلاهما عن سِخْبرة، كنزالعمّال: ج ۱۰ ص ۱۳۹ ح ۲۸۷۰۰ .

6.المعجم الأوسط : ج ۶ ص ۳۷ ح ۵۷۲۲ عن الإمام عليّ عليه السلام ، كنزالعمّال : ج ۱۰ ص ۱۶۳ ح ۲۸۸۴۵ .

7.كنزالعمّال : ج ۱۰ ص ۱۶۴ ح ۲۸۸۵۴ نقلاً عن الرافعي عن الإمام عليّ عليه السلام .

8.روضة الواعظين : ص ۱۵ ، بحارالأنوار : ج ۱ ص ۱۷۹ ح ۶۲ .

9.سنن أبي داوود : ج ۳ ص ۳۱۷ ح ۳۶۴۳ ، سنن الدارمي : ج ۱ ص ۱۰۵ ح ۳۵۰ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۱ ص ۱۶۵ ح ۲۹۹ كلّها عن أبي هريرة ، كنزالعمّال : ج ۱۰ ص ۱۴۸ ح ۲۸۷۵۴ .