۱۰۸۳.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : كسى كه دانش را براى دنيا بياموزد و محبّت دنيا و زيورش را بر آن مقدّم دارد ، سزاوار خشم الهى است و در پست‏ترين مرتبه دوزخ با يهود و نصارا كه كتاب خدا را پشت سر افكندند ، خواهد بود . خداوند متعال مى‏فرمايد : «پس هنگامى كه [كتاب ]نزد آنان آمد ، به آنچه مى‏شناختند ، كافر شدند . پس نفرين خدا بر كافران باد !»
.

۱۰۸۴.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هركس دانشى را براى غير خدا فرا گيرد يا با آن غير خدا را اراده كند ، جايگاهش را در آتش آماده كند .

۱۰۸۵.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هركس دانش را فرا گيرد تا بدان با نادانان بستيزد يا با دانشمندان رقابت كند يا مردم را به خود متوجّه كند تا او را بزرگ بدارند ، پس جاى خود را در آتش ، آماده كند كه رياست ، جز براى خدا و اهلش روا نيست .

۱۰۸۶.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هركس دانش را از اهلش فرا گيرد و به دانش خود عمل كند ، نجات يابد و هركس با آن دنيا را بطلبد ، همان ، بهره اوست .

۱۰۸۷.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هركس دانش را براى محصول دنيا بطلبد ، به محصول آخرت دست نمى‏يابد .

۱۰۸۸.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : نخستين كسى كه روز قيامت عليه او حكم مى‏شود ... مردى است كه دانش را ياد گرفته و ياد داده و قرآن خوانده است . پس آورده مى‏شود و نعمت‏هايش را به او مى‏شناسانند و او نيز مى‏شناسد . [ خداوند ]مى‏پرسد : «با آنها چه كردى؟» .
مى‏گويد : دانش ياد گرفتم و ياد دادم و به خاطر تو قرآن خواندم .
مى‏گويد : «دروغ مى‏گويى ؛ ليكن دانش آموختى تا به تو دانشمند بگويند و قرآن خواندى تا تو را قارى بخوانند و [ اينها به تو] گفته شد» .
سپس فرمان داده مى‏شود كه وى را به چهره بر زمين بكشند تا در آتش اندازند .

۱۰۸۳.عنه صلى اللّه عليه و آله : مَن تَعَلَّمَ العِلمَ يُريدُ بِهِ الدُّنيا ، وآثَرَ عَلَيهِ حُبَّ الدُّنيا وزينَتَهَا استَوجَبَ سَخَطَ اللَّهِ عَلَيهِ ، وكانَ فِي الدَّرَكِ الأَسفَلِ مِنَ النّارِ مَعَ اليَهودِ وَالنَّصارَى الَّذينَ نَبَذوا كِتابَ‏اللَّهِ تَعالى‏ ، قالَ اللَّهُ تَعالى‏ : «فَلَمَّا جَآءَهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَفِرِينَ»^۱ .^۲

۱۰۸۴.عنه صلى اللّه عليه و آله : مَن تَعَلَّمَ عِلماً لِغَيرِ اللَّهِ أو أرادَ بِهِ غَيرَ اللَّهِ ، فَليَتَبَوَّأ مَقعَدَهُ مِنَ النّارِ.^۳

۱۰۸۵.عنه صلى اللّه عليه و آله : إنَّ مَن تَعَلَّمَ العِلمَ لِيُمارِيَ بِهِ السُّفَهاءَ ، أو يُباهِيَ بِهِ العُلَماءَ ، أو يَصرِفَ وُجوهَ النّاسِ إلَيهِ لِيُعَظِّموهُ ، فَليَتَبوَّأ مَقعَدَهُ مِنَ النّارِ ، فإنَّ الرِّئاسَةَ لا تَصلُحُ إلّا للَّهِ‏ِ ولِأَهلِها.^۴

۱۰۸۶.عنه صلى اللّه عليه و آله : مَن أخَذَ العِلمَ مِن أهلِهِ وعَمِلَ بِعِلمِهِ نَجا ، ومَن أرادَ بِهِ الدُّنيا فَهِيَ حَظُّهُ.^۵

۱۰۸۷.عنه صلى اللّه عليه و آله : مَن طَلَبَ العِلمَ يُريدُ بِهِ حَرثَ الدُّنيا لَم يَنَل حَرثَ الآخِرَةِ.^۶

۱۰۸۸.عنه صلى اللّه عليه و آله : إنَّ أوَّلَ النّاسِ يُقضى‏ يَومَ القِيامَةِ عَلَيهِ . . . رَجُلٌ تَعَلَّمَ العِلمَ وعَلَّمَهُ وقَرَأَ القُرآنَ فَاُتِيَ بِهِ ، فَعَرَّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَها .
قالَ : فَما عَمِلتَ فيها ؟
قالَ : تَعَلَّمتُ العِلمَ وعَلَّمتُهُ وقَرَأتُ فيكَ القُرآنَ .
قالَ : كَذَبتَ ولكِنَّكَ تَعَلَّمتَ العِلمَ لِيُقالَ عالِمٌ ، وقَرَأتَ القُرآنَ لِيُقالَ هُوَ قارِئٌ .
فَقَد قيلَ ! ثُمَّ اُمِرَ بِهِ فَسُحِبَ عَلى‏ وَجهِهِ حَتّى‏ اُلقِيَ فِي النّارِ.^۷