5 / 2
پايههاى اسلام
۱۱۶۴.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هركس از امّت من بميرد و امامى از ميان آنها براى خود نشناسد ، به مرگ جاهلى مرده است و اگر او را نشناسد و دشمن شمارد ، مشرك است و اگر نشناسد و دشمن نشمارد و دشمنِ او را دوست نگيرد ، جاهل است ، ولى مشرك نيست .
۱۱۶۵.الكافى- به نقل از سليم بن قيس -: على عليه السلام فرمود : «كمترين چيزى كه بنده با آن مؤمن شمرده مىشود ، اين است كه خداوند - تبارك و تعالى - خود را به او بشناسانَد تا به اطاعتش اقرار كند و پيامبرش را به او بشناسانَد تا به اطاعتش اقرار كند و امام و حجّت در زمينش و شاهد بر خلقش را به او بشناسانَد تا به اطاعتش اقرار كند» .
گفتم : اى اميرمؤمنان! اگر چه جز بدانچه وصف كردى ، به همه چيز نادان بماند؟
فرمود : «آرى؛ اگر وقتى به او دستور داده مىشود ، فرمان ببرد و چون باز داشته مىشود ، باز ايستد» .
۱۱۶۶.امام على عليه السلام : بر شما باد فرمانبردارى كسى كه عذرى در نشناختن وى نداريد !
۱۱۶۷.امام على عليه السلام- در نامهاش به معاويه -: در آنچه نزد توست ، تقوا داشته باش و در حقّش بر عهدهات بنگر و به شناخت آنچه عذرى در ندانستنش ندارى ، بازگرد.
۱۱۶۸.امام على عليه السلام : در امر دين ، همين بس كه آنچه را كه ندانستنش پذيرفته نيست ، بشناسى .
۱۱۶۹.امام على عليه السلام : دانش ، دو گونه است : دانشى كه مردم را جز نگريستن در آن اختيارى نيست و آن ، ظواهر اسلام است ؛ و دانشى كه مردم را اختيار ترك آن است و آن ، قدرت خداى عزّ و جلّ است .۱
