۱۱۷۷.ينابيع المودّة- به نقل از عيسى بن سرى -: به امام جعفر صادق عليه السلام گفتم : برايم از آنچه پايههاى اسلام بر آن استوار است ، سخن بگو ، تا چون آنها را فرا گرفتم ، عملم پاكيزه (/بالنده) شود و نادانى به هر مجهول ديگر ، زيانى به من نرساند .
فرمود : «گواهى به اين كه خدايى جز خداوند يگانه نيست و محمّد صلى اللّه عليه و آله پيامبر خداست و اقرار به هر چه از نزد خدا آورده است و حقّى كه در اموال به نام زكات قرار داده شده و اقرار به ولايتى كه خداوند ، بدان فرمان داده است؛ يعنى ولايت خاندان محمّد صلى اللّه عليه و آله . پيامبر خدا فرمود : "هركس بميرد و امامش را نشناسد ، به مرگ جاهلى مرده است" . خداوند عزّ و جلّ مىفرمايد : «از خداوند اطاعت كنيد و از پيامبر اطاعت كنيد و از اولياى امورتان اطاعت كنيد» . پس على - كه درودهاى خدا بر او باد - [ولىّ امر] بود و پس از او حسن و سپس حسين و على بن حسين و محمّد بن على و كار ، اين گونه خواهد بود . زمين ، بىامام سامان نمىگيرد و هركس بميرد و امامش را نشناسد ، به مرگ جاهلى مرده است» .
۱۱۷۸.رجال الكشّى- به نقل از عيسى بن سرى -: به امام صادق عليه السلام گفتم : از پايههايى كه اسلام بر آنها بنا شده و كوتاهى هيچ يك از مردم در آن پذيرفته نيست ، برايم سخن بگو؛ پايههايى كه هركس در شناخت آنها كوتاهى ورزد ، دينش وارونه مىگردد و عملش پذيرفته نمىشود و هركس آنها را بشناسد و به آنها عمل كند ، دينش به صلاح مىآيد و عملش پذيرفته مىگردد و ندانستن ديگر امورى كه برايش مجهول مانده ، بر او سخت نمىآيد .
فرمود : «گواهى به اين كه خدايى جز خداوند يگانه نيست و ايمان به پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله و اقرار به هرچه از نزد خداوند آورده است» .
سپس فرمود : «زكات و ولايت ، به ترتيب ، فضيلتى هستند براى هر كس كه اينها را اخذ كند .۱ پيامبر خدا فرمود : "هركس بميرد و امامش را نشناسد ، به مرگ جاهلى مرده است" و خداوند عزّ و جلّ مىفرمايد : «اى كسانى كه ايمان آوردهايد! از خداوند اطاعت كنيد و از پيامبر اطاعت كنيد و نيز از اولياى امورتان» و على عليه السلام [ولىّ امر ]بود و ديگران گفتند : نه ، بلكه معاويه است و حسن عليه السلام و سپس حسين عليه السلام بود و ديگران گفتند : ولىّ امر ، يزيد بن معاويه است ، نه ديگرى» .۲
سپس فرمود : «آيا برايت بيفزايم؟».
كسى گفت : بيفزاى ، فدايت شوم !
فرمود : «سپس على بن حسين عليه السلام بود و پس از او ابوجعفر (امام باقر) عليه السلام ، و شيعه پيش از وى ، آنچه را از حلال و حرام كه بدان نياز داشتند ، نمىشناختند؛ جز آنچه از مردم فرا گرفته بودند، تا آن كه امام باقر عليه السلام ولىّ امر شد و برايشان گشود و روشن كرد و يادشان داد تا آن جا كه پس از يادگرفتنشان از او ، به مردم ياد مىدادند . و امر همين گونه است و زمين ، جز به امام سامان نمىپذيرد و هركس بميرد و امام خويش را نشناسد ، به مرگ جاهلى مرده است و بيشترين نيازت به اين معنا ، هنگامى است كه جانت به اين جا (با دستش به گلويش اشاره كرد) برسد و از دنيا بروى و بگويى : من بر عقيدهاى نيكو بودم» .
