حديث‏

۱۲۷۵.إرشاد القلوب‏- در تفسير سخن خداى متعال :«بى‏گمان ، ابراهيم [به تنهايى ]امّتى مطيع خداوند و پاك‏دين بود و از مشركان نبود»روايت شده كه -: او (ابراهيم عليه السلام ) آموزگار نيكى‏ها بود .

۱۲۷۶.سنن ابن ماجة- به نقل از عبداللَّه بن عمرو -: روزى پيامبر خدا از يكى از حجره‏هاى خود بيرون آمد و داخل مسجد شد و با دو حلقه روبه‏رو شد : يك حلقه قرآن مى‏خواندند و خدا را ياد مى‏كردند ، و حلقه ديگر به ياد گرفتن و ياد دادن سرگرم بودند . پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «همه اينها در كار خيرند . اينان به تلاوت قرآن مشغول‏اند و دعا مى‏كنند . اگر خدا بخواهد ، به ايشان عطا مى‏كند و اگر بخواهد ، باز مى‏دارد ، و آنان به آموختن و فرا گرفتن سرگرم‏اند و من ، آموزگار برانگيخته شدم». پس با آنان نشست.

۱۲۷۷.سنن الدارمى‏- به نقل از عبد اللَّه بن عمرو -: پيامبر خدا بر دو گروه در مسجدش گذشت و فرمود : «هر دو در كار خيرند و يكى بر ديگرى برترى دارد . امّا اينان ، خدا را مى‏خوانند و به او رغبت مى‏ورزند . پس اگر خدا بخواهد ، بدانان عطا مى‏كند و اگر بخواهد ، باز مى‏دارد ؛ ولى اينان فقه و دانش ، فرا مى‏گيرند و به كسى كه نمى‏داند ، مى‏آموزند . پس اينان برترند و من ، آموزگار برانگيخته شدم» . پس در ميان آنان نشست .

2 / 2

ويژگى‏هاى آموزش‏

الف - زكات دانش‏

۱۲۷۸.امام على عليه السلام : بذل دانش ، زكات دانش است .

علم و حکمت در قرآن و حدیث (ویراست دوم)

596

الحديث

۱۲۷۵.إرشاد القلوب : رُوِيَ في قَولِهِ تَعالى‏ : «إِنَّ إِبْرَ هِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِّلَّهِ حَنِيفًا وَ لَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ»^۱ أنَّهُ كانَ يُعَلِّمُ الخَيرَ.^۲

۱۲۷۶.سنن ابن ماجة عن عبداللَّه بن عمرو : خَرَجَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله ذاتَ يَومٍ مِن بَعضِ حُجَرِهِ فَدَخَلَ المَسجِدَ فَإِذا هُوَ بِحَلقَتَينِ : إحداهُما يَقرَؤونَ القُرآنَ ويَدعونَ اللَّهَ ، وَالاُخرى‏ يَتَعَلَّمونَ ويُعَلِّمونَ . فَقالَ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله : كُلٌّ عَلى‏ خَيرٍ هؤُلاءِ يَقرَؤونَ القُرآنَ ويَدعونَ اللَّهَ ، فَإِن شاءَ أعطاهُم وإن شاءَ مَنَعَهُم ، وهؤُلاءِ يَتَعَلَّمونَ ويُعَلِّمونَ ، وإنَّما بُعِثتُ مُعَلِّماًفَجَلَسَ مَعَهُم.^۳

۱۲۷۷.سنن الدارمي عن عبد اللَّه بن عمرو : إنَّ رَسولَ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله مَرَّ بِمَجلِسَينِ في مَسجِدِهِ ، فَقالَ صلى اللّه عليه و آله : كِلاهُما عَلى‏ خَيرٍ ، وأحَدُهُما أفضَلُ مِن صاحِبِهِ ، أمّا هؤُلاءِ فَيَدعونَ اللَّهَ ويَرغَبونَ إلَيهِ ، فَإِن شاءَ أعطاهُم وإن شاءَ مَنَعَهُم ، وأمّا هؤُلاءِ فَيَتَعَلَّمونَ الفِقهَ وَالعِلمَ ، ويُعَلِّمونَ الجاهِلَ ، فَهُم أفضَلُ . وإنَّما بُعِثتُ مُعَلِّماً . ثُمَّ جَلَسَ فيهِم.^۴