۱۳۷۴.الأمالى ، طوسى- به نقل از ابوالأسود -: مردى از اميرمؤمنان على بن ابى طالب ، مسئلهاى پرسيد . امام عليه السلام ابتدا داخل خانهاش شد و سپس خارج شد و فرمود : «پرسشگر كجاست؟» .
مرد گفت : اى اميرمؤمنان! من اين جا هستم .
فرمود : «پرسش تو چيست؟».
گفت : فلان و فلان .
پس به پرسش وى پاسخ داد . آنگاه گفته شد : اى اميرمؤمنان! ما ديده بوديم هرگاه از تو پرسشى مىشد ، مانند سكّه داغ ، تند و زود ، پاسخ را كفِ دست پرسشگر مىگذاشتى ؛ امّا امروز چه شد كه در پاسخ اين مرد ، درنگ كردى ، تا آن جا كه داخل خانه شدى و پس از بيرون آمدن پاسخش را دادى؟
فرمود : «از بول در تنگنا بودم و سه كس را رأى نباشد : آن كه از بول و غائط و كفشش در تنگنا باشد» .
4 / 2
آنچه مايه اشتباه مىشود
۱۳۷۵.امام على عليه السلام : آن كه در پاسخ دادن شتاب كند ، پاسخ را درنيابد .
۱۳۷۶.امام على عليه السلام : چون پاسخها فراوان و پريشان شود ، پاسخ درست ، پنهان مانَد .
