۱۵۱۲.امام باقر عليه السلام : دانشمند ، مانند كسى است كه شمعى به همراه دارد كه به مردم نور مىدهد . پس هر كه در پرتو شمع او ببيند ، وى را دعاى خير مىگويد . همين گونه ، دانشمند ، شمعى به همراه دارد كه تاريكى نادانى و حيرت را مىزدايد . پس هركس در پرتو آن از حيرت بيرون آيد يا از نادانى رهايى يابد ، از رهيدگان او از آتش است و خداوند به جاى آن ، در برابر هر موى كسى كه نجات داده ، پاداشى بيشتر از پاداش صدقه دادن صد هزار قِنطار۱ در غير راهى كه خدا به آن فرمان داده است ، مقصود ، اموال فراوانى است كه سلاطين ، نثار عالمان صالح مىكنند و مقايسه آن با معرفتى كه اين گونه عالمان ، نثار ديگران كردهاند ۲ مىدهد؛ بلكه آن صدقه ، وبال گردن دهندهاش مىگردد . بالاتر از آن ، خداوند به آن دانشمند ، پاداشى برتر از پاداش صد هزار ركعت نماز در جلوى كعبه مىبخشد .
۱۵۱۳.امام على عليه السلام- در حكمتهاى منسوب به ايشان -: دانشمند ، چراغ خدا در زمين است . پس هركس كه خداوند خيرش را بخواهد ، از آن پرتوى بر مىگيرد .
ر . ك : ص 861 (مَثَل دانشمند بىكردار).
1 / 6
فايدههاى همنشينى با دانشمند
۱۵۱۴.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هيچ مؤمنى نيست كه ساعتى نزد دانشمند بنشيند ، مگر آن كه پروردگار عزّ و جلّ ندايش مىدهد : «نزد حبيبم نشستى . به عزّت و جلالم سوگند ، تو را در بهشت ، همنشين او خواهم كرد و باكى نيست» .
۱۵۱۵.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هان ! مجالس دانشمندان را مغتنم شماريد كه آن ، باغى از باغهاى بهشت است . رحمت و مغفرت ، چون باران بر آنها فرود مىآيد . گنهكاران ، پيش روى آنها مىنشينند و آمرزيده بر مىخيزند و تا هنگامى كه نزد آنان نشستهاند ، فرشتگان ، برايشان آمرزش مىخواهند و خداوند به آنان مىنگرد . پس دانشمند و دانشجو و تماشاگر و دوستدارِ آنها را مىآمرزد .
