1 / 7

دانشمندان در روز قيامت‏

۱۵۳۱.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هركس يك مسئله فرا گيرد ، روز قيامت ، هزار گردنبند از نور بر وى آويز مى‏كنند و هزار گناه بر او مى‏آمرزند و شهرى از طلا برايش بنا مى‏نهند و در برابر هر موى پيكرش ، حج و عمره‏اى برايش مى‏نويسند .

۱۵۳۲.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ روز قيامت به دانشمندان مى‏گويد : «... بى‏گمان ، من دانش و حكمتم را در شما ننهادم ، جز براى آن كه شما را بيامرزم ، با وجود آنچه در شماست و باكى نيست» .

۱۵۳۳.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هنگامى كه روز قيامت در رسد ، خداوند ، دانشمندان را گِرد مى‏آورد و مى‏گويد : «من ، حكمتم را در دل‏هاى شما به وديعه ننهادم تا شما را كيفر دهم . به بهشت وارد شويد» .

۱۵۳۴.امام على عليه السلام : هنگامى كه روز قيامت در رسد ، خداوند ، دانشمندان را گِرد مى‏آورد و به آنان مى‏گويد : «بندگان من ! پس از آن كه سختى‏هايى را به جهت من و بزرگداشتم تحمّل كرديد و مردم ، به وسيله شما عبادتم كردند ، برايتان خير فراوان مى‏خواهم . پس مژده‏تان باد كه شما دوستان من و برترين آفريدگانم پس از پيامبرانم هستيد . شما را مژده باد كه من ، گناهانتان را آمرزيدم و اعمالتان را پذيرفتم و براى شما در ميان مردم ، شفاعتى چون شفاعت پيامبران است و من از شما خشنودم و پرده‏درى نمى‏كنم و شما را در ميان اين جمع ، رسوا نمى‏سازم» .

۱۵۳۵.امام عسكرى عليه السلام :دانشمندان شيعه ما ، آنان كه سرپرستى دوستداران ناتوان ما و اهل ولايت ما را به عهده دارند ، روز قيامت ، در حالى مى‏آيند كه از تاج‏هايشان نور ساطع مى‏گردد ، بر سر هريك از آنها تاجى گران‏بهاست و نور اين تاج‏ها در همه گرداگرد عرصه قيامت به محيط سيصد هزار سال راه ، پرتو مى‏افكند .

علم و حکمت در قرآن و حدیث (ویراست دوم)

700

1 / 7

العُلَماءُ يَومَ القِيامَةِ

۱۵۳۱.رسول اللَّه صلى اللّه عليه و آله : مَن تَعَلَّمَ مَسأَلَةً واحِدَةً قُلِّدَ يَومَ القِيامَةِ ألفَ قِلادَةٍ مِن نورٍ ، وغُفِرَ لَهُ ألفُ ذَنبٍ ، وبُنِيَ لَهُ مَدينَةٌ مِن ذَهَبٍ ، وكُتِبَ لَهُ بِكُلِّ شَعرَةٍ عَلى‏ جَسَدِهِ حَجَّةٌ وعُمرَةٌ.^۱

۱۵۳۲.عنه صلى اللّه عليه و آله : يَقولُ اللَّهُ عزّ و جلّ لِلعُلَماءِ يَومَ القِيامَةِ : . . . إنّي لَم أجعَل عِلمي وحُكمي فيكُم إلّا وأنَا اُريدُ أن أغفِرَ لَكُم عَلى‏ ما كانَ فيكُم ولا اُبالي.^۲

۱۵۳۳.عنه صلى اللّه عليه و آله : إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ جَمَعَ اللَّهُ العُلَماءَ فَقالَ: إنّي لَم أستَودِع حِكمَتي قُلوبَكُم وأنَا اُريدُ أن اُعَذِّبَكُم، اُدخُلُوا الجَنَّةَ.^۳

۱۵۳۴.الإمام عليّ عليه السلام : إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ جَمَعَ اللَّهُ العُلَماءَ فَيَقولُ لَهُم : عِبادي ، إنّي اُريدُ بِكُمُ الخَيرَ الكَثيرَ بَعدَما أنتُم تَحمِلونَ الشِّدَّةَ مِن قِبَلي وكَرامَتي وتَعبُدُنِي النّاسُ بِكُم ، فَأَبشِروا فَإِنَّكُم أحِبّائي وأفضَلُ خَلقي بَعدَ أنبِيائي ، فَأَبشِروا فَإِنّي قَد غَفَرتُ لَكُم ذُنوبَكُم وقَبِلتُ أعمالَكُم ، ولَكُم فِي النّاسِ شَفاعَةٌ مِثلُ شَفاعَةِ أنبِيائي ، وإنّي مِنكُم راضٍ ولا أهتِكُ سُتورَكُم ولا أفضَحُكُم في هذَا الجَمعِ.^۴

۱۵۳۵.الإمام العسكريّ عليه السلام : يَأتي عُلَماءُ شيعَتِنَا ، القَوّامونَ بِضُعَفاءِ مُحِبّينا وأهلِ وَلايَتِنا يَومَ القِيامَةِ ، وَالأَنوارُ تَسطَعُ مِن تيجانِهِم ، عَلى‏ رَأسِ كُلِّ واحِدٍ مِنهُم تاجُ بَهاءٍ ، قَدِ انبَثَّت تِلكَ الأَنوارُ في عَرَصاتِ القِيامَةِ ودَورُها مَسيرَةُ ثَلاثِمِئَةِ ألفِ سَنَةٍ ، فَشُعاعُ تيجانِهِم يَنبَثُّ فيها كُلِّها.^۵

1.روضة الواعظين : ص ۱۷ ، بحارالأنوار : ج ۱ ص ۱۸۰ ح ۶۶ .

2.المعجم الكبير : ج ۲ ص ۸۴ ح ۱۳۸۱ عن ثعلبة بن الحكم ؛ منية المريد : ص ۱۰۴ وفيه «حلمي . . . منكم» بدل «حكمي . . . فيكم» .

3.كنزالعمّال: ج ۱۰ ص ۱۷۲ ح ۲۸۸۹۴ نقلاً عن ابن عساكر عن أبي اُمامة وواثلة.

4.إرشاد القلوب : ص ۱۶۶ .

5.الاحتجاج : ج ۱ ص ۱۶ ح ۱۲ ، منية المريد : ص ۱۱۹ وليس فيه «فيهاكلّها» ، التفسير المنسوب إلى الإمام العسكريّ عليه السلام : ص ۳۴۵ ح ۲۲۶ ، بحارالأنوار : ج ۲ ص ۷ ح ۱۳ .