۱۵۹۲.امام على عليه السلام : قوام دين و دنيا ، به چهار چيز است : دانشمندى كه دانشش را به كار مى‏بندد ؛ و نادانى كه از آموختن سر نمى‏پيچد ؛ و بخشنده‏اى كه از احسان ، بخل نمى‏ورزد ؛ و نادارى كه آخرتش را به دنيايش نمى‏فروشد . پس هرگاه دانشمند دانشش را تباه كند ، نادان از آموختن ، سرپيچى مى‏كند و هرگاه توانگر از احسان بخل ورزيد ، تهى‏دست آخرتش را به دنيايش مى‏فروشد .

۱۵۹۳.امام على عليه السلام : چون خواستيد از دانش بهره ببريد ، بدان عمل كنيد و در معانى آن ، بسيار بينديشيد ، تا دل‏ها آن را در برگيرد .

۱۵۹۴.امام على عليه السلام : دانش اندكِ با عمل ، بهتر از دانش فراوان بى‏عمل است .

۱۵۹۵.امام على عليه السلام- هنگامى كه از او پرسيده شد : دانشمند كيست؟ -: آن كه از حرام‏ها دورى كند .

۱۵۹۶.امام على عليه السلام : دانش ، به عمل نياز دارد .

۱۵۹۷.امام على عليه السلام : استوارى دانش ، در عمل كردن به آن است .

۱۵۹۸.امام على عليه السلام : بدترين دانش ، دانشى است كه بدان عمل نمى‏شود .

۱۵۹۲.عنه عليه السلام : قِوامُ الدّينِ وَالدُّنيا بِأَربَعَةٍ : عالِمٍ مُستَعمِلٍ عِلمَهُ ، وجاهِلٍ لا يَستَنكِفُ أن يَتَعَلَّمَ ، وجَوادٍ لا يَبخَلُ بِمَعروفِهِ ، وفَقيرٍ لا يَبيعُ آخِرَتَهُ بِدُنياهُ ، فَإِذا ضَيَّعَ العالِمُ عِلمَهُ استَنكَفَ الجاهِلُ أن يَتَعَلَّمَ ، وإذا بَخِلَ الغَنِيُّ بِمَعروفِهِ باعَ الفَقيرُ آخِرَتَهُ بِدُنياهُ.^۱

۱۵۹۳.عنه عليه السلام : إذا رُمتُمُ‏^۲ الاِنتِفاعَ بِالعِلمِ فَاعمَلوا بِهِ ، وأكثِرُوا الفِكرَ في مَعانيهِ ، تَعِهِ القُلوبُ.^۳

۱۵۹۴.عنه عليه السلام : قَليلُ العِلمِ مَعَ العَمَلِ خَيرٌ مِن كَثيرِهِ بِلا عَمَلٍ.^۴

۱۵۹۵.عنه عليه السلام- لَمّا سُئِلَ : مَنِ العالِمُ ؟ - : مَنِ اجتَنَبَ المَحارِمَ.^۵

۱۵۹۶.عنه عليه السلام : يَحتاجُ العِلمُ إلَى العَمَلِ.^۶

۱۵۹۷.عنه عليه السلام : مِلاكُ العِلمِ العَمَلُ بِهِ.^۷

۱۵۹۸.عنه عليه السلام : شَرُّ العِلمِ عِلمٌ لا يُعمَلُ بِهِ.^۸