۱۵۹۹.امام على عليه السلام : دانش بىعمل ، مانند درخت بىثمر است .
۱۶۰۰.امام على عليه السلام : دانش بىعمل ، مانند كمان بى زِه است .
۱۶۰۱.امام على عليه السلام : كمال دانش ، در عمل كردن است .
۱۶۰۲.امام على عليه السلام : سودمندترين دانش ، آن است كه به كار بسته شده است .
۱۶۰۳.امام على عليه السلام : بر دانشمند است كه به آنچه مىداند ، عمل كند . سپس به فراگيرى آنچه نمىداند ، روى آورد .
۱۶۰۴.امام على عليه السلام : بىگمان ، شما به عمل به آنچه آموختهايد ، از فراگيرى آنچه نمىدانيد ، نيازمندتريد .
۱۶۰۵.امام زين العابدين عليه السلام : دانش ، راهنماى عمل و عمل ، ظرف فهم است .
۱۶۰۶.امام زين العابدين عليه السلام : نقش مُهر حسين بن على عليهما السلام چنين بود : «دانستى ، پس به كار بند» .
۱۶۰۷.امام زين العابدين عليه السلام- در دعا -: پس مرا در آنچه به من الهام فرمودى ، به كار گير و در اقدام به آنچه به آگاهىاش بينايم كردى ، موفّق بدار ، تا آن جا كه به كار بستن چيزى كه به من آموختى ، از دستم نرود و اعضاى من ، در عمل به آنچه الهامم كردى ، گرانْجانى نكنند .
۱۶۰۸.امام صادق عليه السلام : بىگمان ، روايتگران كتاب ، بسيار و رعايتكنندگان آن ، اندكاند؛ و چه بسا نيكخواه۱ حديث كه آشفتهكننده نوشته است . دانشمندان ، انديشناكِ رعايت نكردناند و نادانان ، در انديشه حفظ حديثاند . پس اين يك ، زندگىاش را مىپايد و آن يك ، هلاكت خويش را . در اين جاست كه نگهبانان ، گوناگون و دو گروه از هم جدا مىشوند .