۱۷۱۳.امام على عليه السلام- در حكمت‏هاى منسوب به ايشان -: اگر كسى به دانش خويش بسنده مى‏كرد ، پيامبر خدا موسى عليه السلام اين كار را مى‏كرد ، حال آن كه سخن او را [ از زبان قرآن ] شنيده‏ايد : «آيا از پىِ تو بيايم تا آنچه از مايه رشد آموخته‏اى به من بياموزى؟»
.

۱۷۱۴.امام على عليه السلام : بر دانشمند است كه آنچه را نياموخته ، فرا گيرد و آنچه را آموخته ، به مردم بياموزد .

۱۷۱۵.امام على عليه السلام : دانشمند ، كسى است كه از دانش سير نمى‏گردد و خود را از آن بى‏نياز نمى‏داند .

۱۷۱۶.امام على عليه السلام : دانشمند ، آن است كه از فراگيرى دانش ، ملول نگردد .

۱۷۱۷.امام صادق عليه السلام : چهار چيز از چهار چيز سير نمى‏شوند : زمين از باران ، چشم از ديدن ، ماده از نر ، و دانشمند از دانش .

۱۷۱۸.الكافى‏- به نقل از على بن اَسباط از معصومين عليهم السلام -: در اندرزهاى خداوند به عيسى عليه السلام آمده است : «اى عيسى! در همه حال ، دانشمندى ياد گيرنده باش» .

۱۷۱۹.داوود عليه السلام : به صاحب دانش بگو عصايى از آهن و كفشى آهنين برگيرد و دانش را بجويد ، تا آن كه عصا بشكند و كفش‏ها پاره گردد .

ر . ك : ص 767 (يارى جستن از خدا براى افزايش دانش)
و ص 275 ح 1743 و ص 217 ح 482 و ص 469 (استمرار) .

۱۷۱۳.عنه عليه السلام- فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ - : لَو كانَ أحَدٌ مُكتَفِياً مِنَ العِلمِ لَاكتَفى‏ نَبِيُّ اللَّهِ موسى‏ ، وقَد سَمِعتُم قَولَهُ : «هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَى‏ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا»^۱ .^۲

۱۷۱۴.عنه عليه السلام : عَلَى العالِمِ أن يَتَعَلَّمَ ما لَم يَعلَم ، ويُعَلِّمَ النّاسَ ما قَد عَلِمَ.^۳

۱۷۱۵.عنه عليه السلام : العالِمُ مَن لا يَشبَعُ مِنَ العِلمِ ولا يَتَشَبَّعُ بِهِ.^۴

۱۷۱۶.عنه عليه السلام : العالِمُ الَّذي لا يَمِلُّ مِن تَعَلُّمِ العِلمِ.^۵

۱۷۱۷.الإمام الصادق عليه السلام : أربَعَةٌ لا يَشبَعنَ مِن أربَعَةٍ : الأَرضُ مِنَ المَطَرِ ، وَالعَينُ مِنَ النَّظَرِ ، وَالاُنثى‏ مِنَ الذَّكَرِ ، وَالعالِمُ مِنَ العِلمِ.^۶

۱۷۱۸.الكافي عن عليّ بن أسباط عنهم عليهم السلام : فيما وَعَظَ اللَّهُ عزّ و جلّ بِهِ عيسى‏ عليه السلام : يا عيسى‏ ... كُن حَيثُما كُنتَ عالِماً مُتَعَلِّماً.^۷

۱۷۱۹.داوود عليه السلام : قُل لِصاحِبِ العِلمِ يَتَّخِذ عَصاً مِن حَديدٍ ونَعلَينِ مِن حَديدٍ ، ويَطلُبِ العِلمَ حَتّى‏ تَنكَسِرَ العَصا وتَنخَرِقَ النَّعلانِ.^۸

راجع: ص 766 (الاستعانة باللَّه عزّ و جلّ في زيادة العلم) و ص 274 ح 1743
وص 216 ح 482 و ص 468 (الدوام) .