۱۸۹۷.امام على عليه السلام- در توصيف اهل بيت عليهم السلام -: آنان ، چراغ‏هايى در دلِ تاريكى و چشمه‏سارهاى حكمت و كان‏هاى دانش و جايگاه‏هاى بردبارى‏اند .

۱۸۹۸.امام على عليه السلام : آنان ، روشنايىِ ويژه‏اند كه از نورشان برگرفته مى‏شود و پيشوايانى‏اند كه به آنان ، اقتدا مى‏شود . زندگانىِ دانش و مرگِ نادانى‏اند و آنان‏اند كه حكمتشان (يا بردبارى‏شان) از دانش ايشان و سكوت آنها از سخنان [حكيمانه ]آنها و برون ايشان از درونشان خبر مى‏دهد ؛ نه با حق مخالفت مى‏كنند و نه در آن ، اختلاف مى‏ورزند .

۱۸۹۹.امام على عليه السلام : ما درخت نبوّت و مهبط رسالت و محلّ آمد و شدِ فرشتگان و كان‏هاى دانش و چشمه‏سارهاى حكمتيم . ياور و دوستدارمان ، رحمت ، و دشمن و كينه‏جوى ما ، خشم را انتظار مى‏كشند .

۱۹۰۰.امام على عليه السلام : هان! بى‏گمان ، ما اهل بيت ، درهاى حكمت و نورهاى در ظلمت و روشنى امّت‏ها هستيم .

۱۹۰۱.امام صادق عليه السلام : ما درخت نبوّت و خانه رحمت و كليدهاى حكمت و كان دانش هستيم .

۱۹۰۲.امام على عليه السلام : سوگند به خدا ، بى‏گمان ، آيين ابلاغ رسالت‏ها و اتمام وعده‏ها و همه كلمات ، به من آموخته شده است و نزد ما (اهل بيت) درهاى حكمت و روشنى امر است .

۱۹۰۳.تاريخ دمشق- به نقل از عبد اللَّه بن مسعود - : نزد پيامبر صلى اللّه عليه و آله بودم كه [نظر ايشان ]درباره على عليه السلام پرسيده شد . فرمود : «حكمت ، به ده جزء قسمت شده است : نُه جزء آن به على و يك جزء آن به مردم ، عطا شده است» .

۱۸۹۷.عنه عليه السلام- أيضاً - : هُم مَصابيحُ الظُّلَمِ، ويَنابيعُ الحِكَمِ، ومَعادِنُ العِلمِ، ومَواطِنُ الحِلمِ.^۱

۱۸۹۸.عنه عليه السلام : إنَّهُم خاصَّةُ نورٍ يُستَضاءُ بِهِ ، وأئِمَّةٌ يُقتَدى‏ بِهِم ، وهُم عَيشُ العِلمِ ومَوتُ الجَهلِ ، هُمُ الَّذينَ يُخبِرُكُم حُكمُهُم [ حِلمُهُم ]عَن عِلمِهِم ، وصَمتُهُم عَن مَنطِقِهِم ، وظاهِرُهُم عَن باطِنِهِم ، لا يُخالِفونَ الدّينَ ولا يَختَلِفونَ فيهِ.^۲

۱۸۹۹.عنه عليه السلام : نَحنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ، ومَحَطُّ الرِّسالَةِ، ومُختَلَفُ المَلائِكَةِ، ومعادِنُ العِلمِ، ويَنابيعُ الحُكمِ، ناصِرُنا ومُحِبُّنا يَنتَظِرُ الرَّحمَةَ، وعَدُوُّنا ومُبغِضُنا يَنتَظِرُ السَّطوَةَ.^۳

۱۹۰۰.عنه عليه السلام : ألا وإنّا أهلَ البَيتِ أبوابُ الحِكَمِ ، وأنوارُ الظُّلَمِ ، وضِياءُ الاُمَمِ.^۴

۱۹۰۱.الإمام الصادق عليه السلام : نَحنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ، وبَيتُ الرَّحمَةِ، ومَفاتيحُ الحِكمَةِ، ومَعدِنُ العِلمِ.^۵

۱۹۰۲.الإمام عليّ عليه السلام : تَاللَّهِ لَقَد عُلِّمتُ تَبليغَ الرِّسالاتِ، وإتمامَ العِداتِ، وتَمامَ الكَلِماتِ، وعِندَنا - أهلَ البَيتِ - أبوابُ الحُكمِ، وضِياءُ الأَمرِ.^۶

۱۹۰۳.تاريخ دمشق عن عبد اللَّه (ابن مسعود) : كُنتُ عِندَ النَّبِيِّ صلى اللّه عليه و آله فَسُئِلَ عَن عَلِيٍّ عليه السلام .
فَقالَ: قُسِمَتِ الحِكمَةُ عَشَرَةَ أجزاءٍ فَاُعطِيَ عَلِيٌّ تِسعَةَ أجزاءٍ، وَالنّاسُ جُزءاً واحِداً.^۷