۱۸۷.امام على عليه السلام- در حكمت‏هاى منسوب به وى -: اندكى از دانش ، چون در دل جاى گيرد ، مانند باران نرمى است كه بر زمينى هموار ، فرو ريزد و سبزه بروياند .

۱۸۸.امام على عليه السلام : دانش ، مايه عزّت است .

۱۸۹.امام على عليه السلام : آن كه از دانش ، رهنمايى خواست ، او را ره نمود .

۱۹۰.امام على عليه السلام : دانش ، انگيزه فهم است .

۱۹۱.امام على عليه السلام : با دانش ، به حكمت پى برده مى‏شود .

۱۹۲.امام على عليه السلام : با دانش باشيد كه مايه پيوند ميان برادران و راهنما به سوى جوان‏مردى و ارمغان مجلس‏ها و همراه در سفر و همدم در غربت است .

۱۹۳.امام على عليه السلام : خرد ، راهنماى روح است و دانش ، راهنماى خرد .

۱۹۴.امام على عليه السلام : قدرت دانش ، زوال ندارد .

۱۹۵.امام على عليه السلام : دانش‏ها ، تفريح اهل ادب‏اند .

۱۸۷.عنه عليه السلام- فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ - : قَليلُ العِلمِ إذا وَقَرَ فِي القَلبِ كَالطَّلِ‏^۱ يُصيبُ الأَرضَ المُطمَئِنَّةَ فَتَعشَبُ.^۲

۱۸۸.عنه عليه السلام : العِلمُ عِزٌّ .^۳

۱۸۹.عنه عليه السلام : مَنِ استَرشَدَ العِلمَ أرشَدَهُ.^۴

۱۹۰.عنه عليه السلام : العِلمُ داعِي الفَهمِ.^۵

۱۹۱.عنه عليه السلام : بِالعِلمِ تُعرَفُ الحِكمَةُ.^۶

۱۹۲.عنه عليه السلام : عَلَيكُم بِالعِلمِ ؛ فَإِنَّهُ صِلَةٌ بَينَ الإِخوانِ ، ودالٌّ عَلَى المُرُوَّةِ ، وتُحفَةٌ فِي المَجالِسِ ، وصاحِبٌ فِي السَّفَرِ ، ومُؤنِسٌ فِي الغُربَةِ.^۷

۱۹۳.عنه عليه السلام : العَقلُ رائِدُ الرّوحِ وَالعِلمُ رائِدُ العَقلِ.^۸

۱۹۴.عنه عليه السلام : لَيسَ لِسُلطانِ العِلمِ زَوالٌ.^۹

۱۹۵.عنه عليه السلام : العُلومُ نُزهَةُ الاُدَباءِ.^۱۰