۲۰۲۸.امام على عليه السلام : سنگين‏ترين گناه را دانشمندانى دارند كه [در عمل ]كوتاهى مى‏كنند .

۲۰۲۹.امام صادق عليه السلام : خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى كرد : «سبك‏ترين كيفر از هفتاد كيفر معنوى كه به بنده بى‏عمل به دانشش مى‏دهم ، اين است كه شيرينى ذكرم را از دلش بيرون مى‏كنم» .

۲۰۳۰.عيسى عليه السلام : واى بر دانشمندان بدكار كه چگونه آتش بر آنها زبانه مى‏كشد !

۲۰۳۱.مكارم الأخلاق‏- به نقل از عبد اللَّه بن مسعود - : پيامبر خدا گريست . ما نيز با گريه ايشان ، گريستيم و گفتيم : اى پيامبر خدا ! چه چيز شما را گريانْد؟
فرمود : «دلسوزى بر بدبختان . خداوند متعال مى‏فرمايد : «اى كاش مى‏ديدى هنگامى را كه هراسان مى‏شوند و گريزى در كار نيست و از جايى نزديك ، گرفته مى‏شوند» . منظور ، دانشمندان و فقيهان‏اند» .

ر . ك : ص 895 (سختى حساب دانشمندان) .

۲۰۲۸.عنه عليه السلام : أعظَمُ النّاسِ وِزراً العُلَماءُ المُفَرِّطونَ.^۱

۲۰۲۹.الإمام الصادق عليه السلام : أوحَى اللَّهُ تَعالى‏ إلى‏ داوُدَ عليه السلام : إنَّ أهوَنَ ما أنَا صانِعٌ بِعَبدٍ غَيرِ عامِلٍ بِعِلمِهِ مِن سَبعينَ عُقوبَةً باطِنِيَّةً أن اُخرِجَ مِن قَلبِهِ حَلاوَةَ ذِكري.^۲

۲۰۳۰.عيسى عليه السلام : وَيلٌ لِلعُلَماءِ السَّوءِ كَيفَ تَلَظّى‏ عَلَيهِمُ النّارُ ؟ !^۳

۲۰۳۱.مكارم الأخلاق عن عبداللَّه بن مسعود : بَكى‏ رَسولُ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله وبَكَينا لِبُكائِهِ .
وقُلنا : يا رَسولَ اللَّهِ ، ما يُبكيكَ ؟
فَقالَ : رَحمَةً لِلأَشقِياءِ ، يَقولُ اللَّهُ تَعالى‏ : «وَ لَوْ تَرَى‏ إِذْ فَزِعُواْ فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُواْ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ»^۴ يَعني : العُلَماءَ وَالفُقَهاءَ.^۵

راجع : ص 894 (شدّة حساب العلماء) .