روزجهانی كودك را خود بچه ها به وجود آورده اند. در سال ۱۹۸۶ در چنین روزی دو تن ازدانش آموزان نه ساله مدرسه آتاتوری در نیویورك با نگارش نامه ای از همه بچه های دنیا خواستند كه با هم روزی را به صلح اختصاص دهند. و این روز به «روز جهانی کودک» نام گذاری شد.
خانواده، نخستين ركن اساسى پرورش كودكان شايسته است. زيربناى شخصيت كودك، در خانواده سرشته مى گردد و از اين رو، حقوق كودك بر خانواده به دو بخش تقسيم مى شود: حقوق قبل از تولّد و حقوق بعد از تولّد.
بر اين پايه، از منظر اسلام، مسئوليت پدر و مادر نسبت به فرزند، پيش از تولّد آغاز مى شود و كودك، حتّى پيش از آن كه متولّد شود، بر پدر و مادر خود حقوقى دارد كه اگر رعايت نگردد، آثار تعليم و تربيت او كاهش مى يابد.
از نظر احادیث، جنسيت فرزند، اهمّيتى ندارد كه دختر باشد يا پسر. آنچه مهم است، سلامت و شايستگى فرزند است و از آن جا كه نوزدان دختر، غالبا مورد نامهربانى بوده اند، پيشوايان اسلام، نسبت به لطف و محبّت به آنان، فراوان سفارش كرده اند.
قرآن كريم، تصريح مى كند كه كودكان اهل ايمان، در سراى جاويد، به خانواده خود در بهشت مى پيوندند و بدين سان، خانواده هاى شايسته پرور، مورد تقدير و تشويق قرار مى گيرند.
در مقابل، روايات اسلامى، نسبت به خطر فرزندان ناشايسته به شدّت هشدار داده و از آنان به عنوان سخت ترين مصائب خانواده ياد كرده اند.